Poczucie satysfakcji życiowej wśród studentów uczelni rzeszowskich

Abstrakt

Satysfakcja życia należy do najważniejszych czynników wpływających na subiektywne odczuwanie dobrostanu przez jednostkę. Poziom satysfakcji przekłada się na jakość rozwoju i przystosowania do nowego środowiska. Celem niniejszego artykułu jest analiza postrzegania satysfakcji z życia wśród młodych osób, którzy rozpoczęli studia na kierunkach ścisłych i humanistycznych. Badania przeprowadzono w ramach własnego projektu zrealizowanego wśród 383 studentów Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Rzeszowskiego. Do badań wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, techniki kwestionariusza i standaryzowanego narzędzia badającego poziom satysfakcji z życia SWLS (Satisfaction with life scale), autorstwa Eda Dinera, Roberta A. Emmonsa, Randy’ego J. Larsena i Sharon Griffin w polskiej adaptacji Zygrfyda Juczyńskiego.

Badania ujawniły, że ogólne zadowolenie z życia studentów kształtowało się na poziomie umiarkowanym i poniżej przeciętnym. Wzięto pod uwagę następujące zmienne niezależne: uczelnia, płeć, wiek, miejsce zamieszkania, zamożność, kolejność urodzenia się, a także poziom osiąganych wyników w szkole średniej. W trzech przypadkach, tj. uczelnia, płeć i zamożność, satysfakcja z życia wśród badanych grup była na poziomie istotności statystycznej. Natomiast ogólnie satysfakcja z życia była na wyższym poziomie wśród studentów Politechniki Rzeszowskiej, także wśród badanych kobiet i osób bardziej zamożnych. Z badań wynika również, że większość badanych osób odczuwa satysfakcję z życia na poziomie umiarkowanym.