Wielowymiarowa duchowość człowieka w myśli Stefana Kunowskiego (1909–1977)

Abstrakt

Przedmiotem analizy podjętej w artykule jest zagadnienie duchowości człowieka w myśli Stefana Kunowskiego. Autor ujmuje duchowość ludzką wielowymiarowo, postrzega ją przez pryzmat wzajemnie splatających i dopełniających się wymiarów: rozumności, wolności, zdolności do wartościowania, twórczości oraz religijności. Działalność wychowawcza powinna zmierzać do integralnego rozwoju osoby ludzkiej, na co składa się troska zarówno o wymiar materialny, jak i duchowy człowieka. W artykule, odwołując się do nakreślonej wizji duchowości, zaprezentowano wielowymiarowe aspekty duchowości człowieka w kontekście specyfiki działań pedagogicznych.

Celem niniejszej analizy nie jest krytyka czy waloryzacja przedstawionych stanowisk, lecz próba połączenia ich pewnym wspólnym przekonaniem, w którym punktem wyjścia jest potencjalność człowieka oraz wynikająca z tego potrzeba stwarzania odpowiednich warunków do rozwoju duchowości wychowanka. Duchowość, ujmowana jako trwałe centrum właściwych sobie działań, zawiera potencjalność człowieka w wymiarze osobowościowym, społecznym i kulturowym. W procesie wychowania należy dążyć do harmonijnego rozwoju wychowanka zmierzającego do integralnego kształtowania jego człowieczeństwa, co obejmuje troskę o jego wymiar materialny, jak i duchowy. Całość zakończą refleksje pedeutologiczne dotyczące rozumienia duchowości w kontekście odnajdywania sensu istnienia osoby ludzkiej.