Relacja nauczyciel–rodzic w realizacji działań pomocowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2022.4.006Słowa kluczowe
edukacja, uczeń, rodzice, szkoła, relacje, wsparcieAbstrakt
Człowiek definiowany jest jako istota społeczna, relacyjna. Zdaniem Sławomira Chrosta, „człowiek nie jest produktem, lecz jest już jako osoba niejako zanurzony w struktury społeczne” (Chrost 2020: 155), na co wskazują definicje z obszaru teologii, filozofii, psychologii, socjologii. Akcentują one wartość relacji, która jest podstawą społeczeństwa i motorem dla rozwoju oraz edukacji człowieka. Niniejszy artykuł dotyka relacji wspomagającej/pomocowej między nauczycielem a rodzicem realizującej się w przestrzeni edukacyjnej, której przedmiotem są zróżnicowane potrzeby edukacyjno-rozwojowe uczniów. Specyfika relacji podyktowana jest jej dualizmem: z jednej strony rozwiązania formalno-prawne, z drugiej osobowy wymiar relacji ujmowany z perspektywy humanistycznej. Celem artykułu jest analiza relacji nauczyciel-rodzic w aspekcie wybranych zagadnień: modelu pomagania, postawy nauczyciela oraz technik i narzędzi stosowanych na poszczególnych etapach procesu pomocowego z wykorzystaniem literatury z obszaru psychologii, poradnictwa i pedagogiki.
Bibliografia
Brammer L. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności, trans. J. Mieńcicki, M. Żardecka, Warszawa: Wydawnictwo SPP.
Bruner J. (2006). Kultura edukacji, trans. T. Brosztowska-Tereszkiewicz, Kraków: Universitas.
Chrost S. (2020). Antropologia pedagogiczna w perspektywie personalizmu teistycznego, Warszawa: Wydawnictwo Difin.
Gordon T. (2004). Wychowanie bez porażek w szkole, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Czerkawska A. (2013). Poradnictwo egzystencjalne. Założenia, inspiracje, rozwiązania praktyczne, Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa.
Kargul J. (2004). Kilka uwag o niebezpieczeństwach poradnictwa, in E. Siarkiewicz (ed.), Niejednoznaczność poradnictwa, Zielona Góra: Wydawnictwo Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Kargulowa A. (2006). O teorii i praktyce poradnictwa. Podręcznik akademicki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kottler J.A. (2003). Skuteczny terapeuta, trans. E. Jusewicz-Kalter, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Lulek B. (2008). Współpraca szkoły, rodziny i środowiska, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Macario L., Rocchi M. (2011). Komunikacja w relacjach niesienia pomocy, trans. B. Stańkowski, Kraków: Wydawnictwo WAM.
Malinowska J. (2011). “Doradcy osób dorosłych o konstruowaniu relacji poradniczej,” in Dyskursy Młodych Andragogów, vol. 12, Zielona Góra: Wydawnictwo Uniwersytetu Zielonogórskiego, pp. 151–169.
Murgatroyd S. (2000), Poradnictwo i pomoc, trans. E. Turlejska, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Nowosielska J., Suchowiecka A., Wielochowska M. (2016). “Coaching jako metoda wspierania uczniów w procesie edukacyjnym,” in J. Nowosielska, D. Bartnicka (eds.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku, Warszawa: Wydawnictwo WSP im. J. Korczaka.
Oleniacz M. (2008). “Pedagog specjalny w roli doradcy,” in J. Baran, T. Cierpiałowska, A. Mikrut (eds.), Teoria i praktyka oddziaływań profilaktyczno-wspierających rozwój osób z niepełnosprawnością, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, pp. 55–62.
Otrębska-Popiołek K. (1991), Człowiek w sytuacji pomocy. Psychologiczna problematyka przyjmowania i udzielania pomocy, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Skałbania B. (2008). “Relacja terapeutyczna w procesie wychowania uczniów z zaburzeniami rozwojowymi,” in J. Baran, T. Cierpiałowska, A. Mikrut (eds.), Teoria i praktyka oddziaływań profilaktyczno-wspierających rozwój osób z niepełnosprawnością, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, pp. 40–47.
Skałbania B. (2015). “Podmiotowość w relacji diagnostycznej z perspektywy wybranych koncepcji wychowania,” in E. Smak, A. Włoch, M. Garbiec (eds.), Diagnozowanie i terapia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, pp. 83–91.
Skałbania B. (2021). “Wybrane aspekty komunikacji w relacji terapeutycznej nauczyciela z uczniem,” Społeczeństwo. Edukacja. Język, vol. 13, pp. 79–91.
Skałbania B., Babiarz M., Bidziński K. (2020). Pomoc psychologiczno-pedagogiczna na pierwszym etapie edukacji szkolnej. Aspekty organizacyjne i realizacyjne, Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego.
Słownik języka polskiego (2001), ed. B. Dunaj, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
Sztompka P. (2012). Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków: Znak.
Szulakiewicz M. (2018). “Dialog – wychowanie – religia. Zasada dialogiczna i jej znaczenie dla wychowania,” in M.S. Wierzbicki (ed.), Religie a wychowanie do dialogu. Idee edukacyjne, filozoficzno-antropologiczne i teologiczne, Warszawa: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego, pp. 79–91.
Wojtasik B. (1993). Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstwa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wojtasik B. (2004). “Pułapki manipulacji w poradnictwie zawodowym,” in E. Siarkiewicz (ed.), Niejednoznaczność poradnictwa, Zielona Góra: Wydawnictwo Uniwersytetu Zielonogórskiego, pp. 55–65.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Barbara Skałbania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 320
Liczba cytowań: 0
