Możliwości budowania spersonalizowanej przestrzeni edukacyjnej dla wspierania rozwoju dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Abstrakt

Współczesne środowisko edukacyjne, na skutek dynamicznego rozwoju nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych, posiada w coraz większym stopniu charakter spersonalizowany. Przyczynia się do tego z jednej strony specyfika nowych mediów cyfrowych i możliwość tworzenia wirtualnej przestrzeni, w której ma miejsce proces uczenia się i nauczania, a z drugiej – obecne tendencje w podejściu do procesu kształcenia. Wskazują one na konieczność dostosowania procesu nauczania, w znacznie większym niż dotychczas zakresie, do konkretnych potrzeb ucznia. Kładzie się również nacisk na podmiotowość ucznia i jego samodzielność w podejmowaniu aktywności edukacyjnych. W kontekście tych zjawisk ważnym elementem procesu dydaktycznego wydaje się być projektowanie środowiska dydaktycznego uwzględniającego działania indywidualizacyjne. Przedmiotem niniejszego opracowania uczyniono refleksję nad spersonalizowaną i dostosowaną do możliwości rozwojowych dziecka przestrzenią edukacyjną. Natomiast celem jest opisanie możliwości budowania takiej spersonalizowanej przestrzeni edukacyjnej dla wspierania rozwoju ucznia, zarówno w kontekście teoretycznym, jak i w wymiarze praktycznym. W prowadzonych rozważaniach skoncentrowano się przede wszystkim na potrzebach dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Zwrócono uwagę, że nauczanie dostosowane do indywidualnych preferencji każdego ucznia jest możliwe w grupie dzieci o zróżnicowanych możliwościach intelektualnych. Jest to zadanie, któremu powinien sprostać każdy nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej, rozpatrując je nie w kategorii trudności, ale wyzwania. Ponadto wskazano na pewne typy zasobów i narzędzi internetowych, które mogą być użyteczne dla działań edukacyjnych, z punktu widzenia indywidualizacji kształcenia.