Aktywność turystyczna podkarpackiej młodzieży jako źródło wspomagania jej rozwoju osobowego
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2017.2.010Słowa kluczowe
wychowanie, wspomaganie rozwoju, aktywność turystyczna, młodzież, PodkarpacieAbstrakt
Turystyka należy do tych form aktywności ludzkiej, które mają szczególne znaczenie dla rozwoju osobowości, samokształcenia i przygotowania człowieka do pełnienia różnorodnych społecznych ról, funkcji i zadań. Jak żadna inna sfera działalności, daje szansę integracji wpływów wychowawczych rodziny, szkoły, pozaszkolnych instytucji wychowawczych oraz nieformalnych grup rówieśniczych, a także, co szczególnie ważne, samodzielnej aktywności jej uczestników. Uczestnictwo w turystyce rozumiane jest coraz częściej jako edukacja dla rozwoju psychofizycznego i kulturowego jednostki, jako edukacja do kształtowania potrzeb zmiany osobistego życia z biernego na aktywny, twórczy, samorealizacyjny, z wpisanym dobrostanem zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego w rozwoju każdej jednostki. Na ten walor aktywności turystycznej wskazuje wielu badaczy. Literatura przedmiotu ukazuje i dowodzi, że istnieje wiele związków uprawiania turystyki, szczególnie przez dzieci i młodzież, z ich rozwojem psychofizycznym. Na potrzeby niniejszego opracowania postanowiono zdiagnozować, czy aktywność turystyczna jest dla podkarpackiej młodzieży szkół ponadgimnazjalnych źródłem i sposobem samodoskonalenia. Starano się m.in. znaleźć odpowiedzi na następujące pytania: czy badana młodzież dostrzega korzyści wynikające z uprawiania turystyki, zarówno dla rozwoju mentalnego, jak i fizycznego własnego organizmu (jeśli tak, to jakie), czy wyjazdy turystyczne wpłynęły na rozwój wiedzy i umiejętności, czy turystyka może być sposobem przeciwdziałania złym zachowaniom, które są spotykane wśród młodzieży w jej codziennym życiu (w czasie wolnym)?
Bibliografia
Alejziak B., Samowychowanie a turystyka, Albis, Kraków 2003.
Denek K., Wartości jako źródło edukacji, w: Dziecko w świecie wartości, t. 1, red. K. Denek i in., Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2003, s. 19–40.
Dudzikowa M., Praca młodzieży nad sobą. Z teorii i praktyki, Wydawnictwo Terra, Warszawa 1993.
Dziewiecki M., Osoba i wychowanie. Pedagogika personalistyczna w praktyce, Wydawnictwo Rubikon, Kraków 2003.
Kaja B., Wspomaganie rozwoju, czyli „dobrze jest mieć przyjaciół we wszystkich okolicznościach życia”, w: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja, t. 6, red. B. Kaja, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 2004, s. 11–25.
Kielar-Turska M., Analiza pola semantycznego terminów związanych ze wspomaganiem rozwoju, w: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja, t. 5, red. B. Kaja, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 2003, s. 11–24.
Kulas H., Samoocena młodzieży, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986.
Lubański K., Pedagogiczny potencjał turystyki, AlmaMer. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2006.
Łobocki M., ABC wychowania, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2003.
Łobożewicz T., Bieńczyk G., Podstawy turystyki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2001.
Nowak M., Personalistyczne wychowanie, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 4, red. T. Pilch, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2005, s. 353–358.
Pietrasiński Z., Kierowanie własnym rozwojem, Iskry, Warszawa 1977.
Pięta J., Pedagogika czasu wolnego, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2004.
Ratusiowa A., Autokreacja charakterologiczna, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 1, red. T. Pilch, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2003, s. 240–243.
Turos L., Wprowadzenie do wiedzy o turystyce edukacyjnej, wyd. 2. rozszerzone, Ypsylon, Warszawa 2001.
Turos L., Turystyka i wychowanie, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 6, red. T. Pilch, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2007, s. 822–828.
Wysocka E., Doświadczanie życia w młodości – problemy, kryzysy i strategie ich rozwiązywania. Próba opisu strukturalno-funkcjonalnego modelu życia preferowanego przez młodzież z perspektywy pedagogiki społecznej, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2010.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 377
Liczba cytowań: 0
