Struktury narracyjne w edukacji z perspektywy etycznej
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2022.3.005Słowa kluczowe
narracja, narracje, edukacja, etykaAbstrakt
Celem niniejszego opracowania jest przyjrzenie się temu, w jaki sposób rozmaite dotyczące edukacji problemy natury etycznej powiązane są ze strukturami narracyjnymi, które występują w procesach edukacyjnych. Wywód, oparty o uwagi m.in. Michaela Oakeshotta, Erika H. Eriksona, Richarda Pringa i Arthura C. Danto dotyczy zwłaszcza trzech rodzajów takich narracji: instrumentalnych, obiektywnych i podmiotowych. Narracje instrumentalne, czyli te wykorzystywane przez nauczycieli w procesach dydaktycznych (np. bajki, anegdoty) przywołane są tu w kontekście problemu reprezentacji marginalizowanych grup w systemie szkolnictwa. Narracje obiektywne, dotyczące świata i funkcjonujących w nim systemów społecznych, omawia się tutaj w odniesieniu do zasady moralnej Eriksona, która głosi, że należy czynić drugiemu to, co przyczyni się do jego rozwoju w tej samej mierze w jakiej przyczyni się do naszego. Narracje podmiotowe, a więc te, które opowiadają sobie sami uczniowie i nauczyciele i które dotyczą ich życia, ukazane są w świetle potrzeby moralnego wychowania młodzieży. W każdym z tym przypadków odsłania się obraz perspektywy struktur narracyjnych jako dobrego formalnego odniesienia dla debat nad moralnymi problemami edukacji.
Bibliografia
Bartlett F.C. (1946). Psychological Methods for the Study of 'Hard' and 'Soft' Features of Culture, „Africa. Journal of the International African Institute“, t. 16, nr 3, s. 145–155.
Chrost S. (2016). Narracja i bajki jako metoda wychowania i terapii dziecięcej, [w:] H. Mielicka-Pawłowska (red.), Zabawy i zabawki. Studia Antropologiczne, Kielce: Muzeum Zabawek i Zabawy, s. 47–65.
Connelly F.M., Clandinin D.J. (1995). Narrative and Education, „Teachers and Teaching: Theory and Practice“, t. 1, zeszyt 1, s. 73–85.
Danto A.C. (1985). Narration and Knowledge, Columbia University Press.
Erikson E.H. (1994). Insight and Responsibility. Lectures on the Ethical Implications of Psychoanalytic Insight, Nowy Jork i Londyn: W. W. Norton & Company, pierwsze wydanie w 1964.
Erikson E.H. (1998). The Life Cycle Completed, Nowy Jork i Londyn: W. W. Norton & Company, pierwsze wydanie w 1987.
Fenstermacher G.D. (1997). On Narrative, „Teaching and Teacher Education“, t. 13, nr 1, s. 119–124.
Goldhaber D., Theobald R., Tien Ch. (2019). Why we need a diverse teacher workforce, „Phi Delta Kappan“, t. 100, zeszyt 5, s. 25–30.
Hurley D.L. (2005). Seeing White: Children of Color and the Disney Fairy Tale Princess, „The Journal of Negro Education“, t. 74 nr 3, s. 221–232.
Kurke L. (2011). Aesopic Conversations. Popular Tradition, Cultural Dialogue, and the Invention of Greek Prose, Princeton i Oxford: Princeton University Press.
Lerer S. (2008). Children’s Literature. A Reader’s History, from Aesop to Harry Potter, Chicago i Londyn: The University of Chicago Press.
Lievens E., Valcke P., Stevens D. (2015). Protecting Minors Against Harmful Media Content: Towards a Regulatory Checklist [w:] Safety and Security in a Networked World: Balancing Cyber-rights and Responsibilities, Oxford Internet Institute.
Oakeshott M. (2001). The Voice of Liberal Learning, Indianapolis: Liberty Fund, pierwsze wydanie w 1989.
Pring R. (2001). Education as a Moral Practice, „Journal of Moral Education“, t. 30, zeszyt 2, s. 101–112.
Sajduk B. (2015). Nowoczesna dydaktyka akademicka. Kto kogo uczy?, Kraków: Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera.
Netografia
Aylesworth G. (2015). Postmodernism, <https://plato.stanford.edu/archives/spr2015/entries/postmodernism/> [dostęp 03.04.2022].
Nardin T. (2020). Michael Oakeshott, <https://plato.stanford.edu/entries/oakeshott/> [dostęp 03.04.2022].
Podgórska J. (2021). Historia coraz bardziej wstecz. Jak PiS wychowuje sobie wyborców, <https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/2142310,1,historia-coraz-bardziej-wstecz-jak-pis-wychowuje-sobie-wyborcow.read> [dostęp 03.04.2022].
Stec J. (2018). Edukacja patriotyczna. Dobre praktyki, <https://www.monitorszkoly.pl/artykul/edukacja-patriotyczna-dobre-praktyki> [dostęp 03.04.2022].
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Maciej Jemioł
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 924
Liczba cytowań: 0
