Zasada dobra dziecka w polskim systemie opieki nad dzieckiem
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2021.2.005Słowa kluczowe
opieka nad dzieckiem, dziecko, zasada dobra dziecka, Konwencja o Prawach Dziecka, wsparcie rodziny, piecza zastępczaAbstrakt
Celem poznawczym niniejszego artykułu jest prezentacja zasady dobra dziecka jako konstytuującej system wsparcia rodziny i instytucjonalnej opieki nad dzieckiem. Przedmiotem badań jest polski system opieki nad dzieckiem w kontekście realizacji zasady dobra dziecka. Poszukując odpowiedzi na pytanie o znaczenie zasady dobra dziecka w pedagogice opiekuńczej i systemie opieki nad dzieckiem, artykuł porusza wybrane, następujące zagadnienia szczegółowe: znaczenie zasady dobra dziecka w regulacjach międzynarodowych i prawie polskim w obszarze opieki nad dzieckiem, pedagogika opiekuńcza jako kontekst badań nad realizacją zasady dobra dziecka w systemie opieki nad dzieckiem widziany z perspektywy pedagoga resocjalizacji oraz współczesne przemiany systemu opieki nad dzieckiem zmierzające w kierunku realizacji jego funkcji profilaktycznej.
Analiza współczesnych przemian systemu opieki nad dzieckiem prowadzi do konkluzji o konieczności podejmowania badań empirycznych w tym obszarze w kontekście ochrony praw dziecka i jego dobrostanu, regulowanych zapisami Konwencji o Prawach Dziecka 1989 roku i prawa krajowego. Badania te mogą zostać wykorzystane do reform sytemu opieki nad dzieckiem w kierunku optymalizacji ochrony praw dziecka. W artykule wykorzystano metodę analizy treści źródeł prawnych (prawa krajowego i międzynarodowego) oraz interdyscyplinarną literaturę przedmiotu.
Bibliografia
Andrzejewski M. (2020). Sytuacja prawna wychowanka pieczy zastępczej, [w:] M. Andrzejewski, J. Zajączkowska-Burtowy, J. Gajda, Status osób małoletnich. Piecza zastępcza, kontakty, przysposobienie, Warszawa: Instytut Nauk Prawnych PAN, s. 15–78.
Balcerek M. (1986). Prawa dziecka, Warszawa: PWN.
Cichosz M. (2014). Pedagogika społeczna. Zarys problematyki, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Czeredrecka B. (2001). Wspólne obszary badań pedagogiki społecznej i pedagogiki opiekuńczej, [w:] Tożsamość oraz dylematy pedagogiki opiekuńczej, red. A. Olubiński, Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”, s. 99–106.
Dąbrowski Z. (1987). Teoretyczne podstawy opieki i wychowania przez opiekę, Toruń: Wydawnictwo UMK.
Informacja Rady Ministrów o realizacji w roku 2019 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. 2020, poz. 821) (2020), https://www.gov.pl/web/rodzina/informacja-rady-ministrow-o-realizacji-w-roku-2019-ustawy-z-dnia-9-czerwca-2011-r-o-wspieraniu-rodziny-i-systemie-pieczy-zastepczej-dz-u-z-2020-r-poz-821 [dostęp: 2.04.2021].
Kaczmarek M. (2005). Reforma systemu opieki zastępczej. Założenia a rzeczywistość. Artykuł na podstawie materiałów przygotowanych do publikacji w ramach badań ISP. Materiał niedrukowany, strony nienumerowane, www.frs.pl/docs/DD3dlaNGO.pdf [dostęp: 2.04.2021].
Kołakowska-Przełomiec H., Wójcik D. (1992). Umorzenia spraw karnych nieletnich przestępców w sądach rodzinnych, [w:] Prawne i pedagogiczne aspekty resocjalizacji nieletnich, red. B. Kowalska-Ehrlich, S. Walczak (Prace Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW, t. 12), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 89–99.
Kołodziejski S. (1965). Dobro wspólnych nieletnich dzieci – jako przesłanka odmowy orzeczenia rozwodu, „Palestra”, nr 9(93), s. 19–30.
Kowalski S. (1968). Socjologia wychowania w zarysie, Warszawa: PWN.
Kusztal J. (2018). Dobro dziecka w procesie resocjalizacji. Aspekty pedagogiczne i prawne, Kraków: Wydawnictwo UJ.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (2019). Wsparcie rodziny i piecza zastępcza – organizacja i statystyka, https://www.gov.pl/attachment/aea8fc2f-a833-4e9f-96b5-324bbf2751ad [dostęp: 2.04.2021].
Noszczyk-Bernasiewicz M. (2010). Nieletni przestępcy w percepcji personelu i nadzoru resocjalizacyjnego oraz studentów resocjalizacji, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Pyrzyk I.J. (2006). Wprowadzenie do pedagogiki opiekuńczej, Włocławek: Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna.
Pytka L. (1990). Wprowadzenie, [w:] Służyć ludziom. Księga jubileuszowa w 80-lecie urodzin Profesora Stanisława Jedlewskiego, red. L. Pytka, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, s. 7–9.
Pytka L. (2000). Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.
Radwański Z. (1981). Pojęcie i funkcja „dobra dziecka” w polskim prawie rodzinnym i opiekuńczym, „Studia Cywilistyczne”, t. 31, s. 3–28.
Safjan M. (1994). Rezolucja Nr (77)33 w sprawie umieszczania dzieci poza rodziną a stan prawny obowiązujący w Polsce, [w:] Standardy prawne Rady Europy. Tekst i komentarze, t. 1: Prawo rodzinne, red. M. Safjan, Warszawa: Oficyna Naukowa, s. 169–179.
Schulz A.N. (2012). O Konwencji o prawach dziecka i o jej wpływie na prawo polskie, [w:] Prawa dziecka. Konteksty prawne i pedagogiczne, red. M. Andrzejewski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, s. 69–80.
Siemionow J. (2011). Niedostosowanie społeczne nieletnich. Działania, zmiana, efektywność, Gdańsk: Wydawnictwo „Difin”.
Stojanowska W. (1999). Dobro dziecka jako instrument wykładni norm Konwencji o prawach dziecka oraz prawa polskiego i jako dyrektywa jego stosowania,b [w:] Konwencja o prawach dziecka. Analiza i wykładnia, red. T. Smyczyński, Poznań: Ars boni et aequi, s. 81-109.
Węgierski Z. (2006). Opieka nad dzieckiem osieroconym. Teoria i praktyka, Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.
Włodarczyk-Madejska J. (2016). Stosowanie środka wychowawczego w postaci umieszczenia w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych oraz środka poprawczego przez sądy rodzinne i nieletnich w świetle danych statystycznych i badań aktowych, „Prawo w Działaniu. Sprawy Karne”, nr 26, s. 212–240.
Akty prawne
Committee on the Rights of the Child, General Comment No. 10 (2007), Children’s Rights in Juvenile Justice, Forty-fourth session, Geneva, 15 January – 2 February 2007, https://www2.ohchr.org/english/bodies/
crc/docs/CRC.C.GC.10.pdf [dostęp: 20.07.2017].
Deklaracja Praw Dziecka uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 20 listopada 1959 r., http://libr.sejm.gov.pl/tek01/txt/onz/1959.html [dostęp: 7.06.2017].
Europejska Konwencja o wykonywaniu praw dzieci, sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1996 r. (Dz.U. 2000, Nr 107, poz. 1128).
Konwencja o Prawach Dziecka (Dz.U. 1991, Nr 120, poz. 526).
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz.U. 1977, Nr 38, poz. 167).
OSNC 2017/7–8/90, Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2016 r. II CA 1/16 „Dobro dziecka” wraz z uzasadnieniem.
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 2019, poz. 1460, z późn. zm).
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 2019, poz. 2086, t.j).
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. 2020, poz. 821).
Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 roku o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. 2000, Nr 23, poz. 136).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Studia Paedagogica Ignatiana
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1444
Liczba cytowań: 0