Paradygmaty współczesnej pedagogiki jedności w Polsce
DOI:
https://doi.org/10.12775/PBE.2017.018Słowa kluczowe
pedagogika, uniwersalizm, holizm, ekumenizm, teologia procesu, postdyscyplinarność, interdyscyplinarność, współczesna myśl pedagogicznaAbstrakt
Przedmiotem analizy są trzy podejścia do edukacji we współczesnej pedagogice chrześcijańskiej w Polsce, dla których centralną kategorią stały się odpowiadające im idee: 1) idea uniwersalizmu; 2) idea holizmu i 3) idea post- i interdyscyplinarności nauk pedagogicznych. Autor charakteryzuje wkład polskiej myśli pedagogicznej oraz wybranych dokonań uczonych do budowania pedagogiki jedności w świecie.
Bibliografia
Bauman Z. (2007). Szanse etyki w zglobalizowanym społeczeństwie. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Burszta W. J., Kuligowski W. (1999). Dlaczego kościotrup nie wstaje. Ponowoczesne pejzaże kultury. Wstępem opatrzył Zygmunt Bauman, Warszawa: Wydawnictwo Sic!
Hermann U. (1996). Pädagogisches Argumentieren und Erziehungswissenschaftliche Forschung.: zur Verhältnisbestimmung der beiden Wissens- und Diskursformen ‘Pädagogik’ und ‘Erziehungswissenschaft’. W: Hoffmann D. (red.), Bilanz der Paradigmendiskussion in der Erziehungswissenschaft. Leistungen, Defizite, Grejzen, 2. Auflage, Weinheim: Deutscher Studien Verlag.
Jan Paweł II (2005). Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci. Kraków: Wydawnictwo ZNAK.
Jaworski P. (2000). Brońmy polskiej szkoły. Nasz Dziennik (wkładka edukacyjna poświęcona podstawom programowym reformy edukacji z dn. 9–10 września)
Jusiak J. (brmw). Współczesna filozofia procesu. http://bacon.umcs.lublin.pl/~jjusiak/wspolczesna- filozofia-procesu/#1
Kojder A. (2016). Pobocza socjologii. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Kunowski S. (2000). Problematyka współczesnych systemów wychowania, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Kwieciński Z. (1984). O edukację i pedagogikę radykalnie humanistyczną. Preprint referatu wygłoszonego w czasie Konferencji Naukowej Komitetu Prognozowania Perspektywicznego Rozwoju Kraju „POLSKA 2000”, Jabłonna, 29 listopada – 1 grudnia.
Kwieciński Z., Witkowski L. (red.) (1990). Ku pedagogii pogranicza. Toruń: Wydawnictwo UMK.
Letz J. (2006). Personalistické metafyziky, Typi Universitatis Tyrnaviensis, Trnava: VEDA Vydavateľstvo Slovenskej Akadémie Vied.
Machnikowski R.M. (2002). Spór o relatywizm w XX-wiecznej socjologii wiedzy naukowej. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Makselon J. (red.) (1990). Psychologia dla teologów. Kraków: PAT, Kraków.
Marzec J. (2002). Dyskurs. Tekst. Narracja. Szkice o kulturze ponowoczesnej. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Merton R. K. (1982). Teoria socjologiczna i struktura społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Milerski B. (1998). Religia a szkoła. Status edukacji religijnej w szkole w ujęciu ewangelickim. Warszawa: Wydawnictwo Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
Milerski B. (red.) (1998a). Elementy pedagogiki religijnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ChAT.
Nawroczyński B. (1987). Współczesne prądy pedagogiczne. W: Nawroczyński B., Dzieła wybrane, t. 1, wybór, przedmowa i wstęp A. Mońka-Stanikowa, Warszawa: WSiP.
Palouš R., Svobodová Z. (2011). Homo educandus. Filosofické základy teorie výchovy. Praha: Nakladatelství Karolinum.
Panas W. (1991). W kręgu metody semiotycznej. Lublin: WN KUL.
Patalon M. (2007). Pedagogika ekumenizmu. Gdańsk: Wydawnictwo UG.
Prawda nigdy nie jest naga. Z prof. Paulem Ricoeurem, filozofem, rozmawia Jacek Poprzeczko, Polityka 1993 nr 28.
Szymański M. S. (1997). Podstawowe kierunki myślenia pedagogicznego w Niemczech. Kwartalnik Pedagogiczny, nr 3–4.
Śliwerski B. (1998). Program wychowawczy szkoły. Warszawa: WSiP.
Śliwerski B. (1998). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Theweleit K. (2016). Śmiech morderców. Breivik i inni. Psychogram przyjemności zabijania. Zanim SS sięgnęło po władzę, nawet Himmler był zwykłym „Templariuszem”. Breivik: niezrzeszony esesman. Przeł. Piotr Stronciwilk. Warszawa: PWN.
Tischner J. (2005). Etyka solidarności oraz Homo sovieticus. Wyd. 2 rozszerzone. Kraków: Znak.
Witkowski L. (2001). Dwoistość w pedagogice Bogdana Suchodolskiego (Z aneksem o Sergiuszu Hessenie). Kraków:Wydawnictwo Wit-Graf.
Wojtyła K. (1985). Osoba i czyn. Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.
Zaborowski Z. (1973). Wstęp do metodologii badań pedagogicznych. Wrocław: Ossolineum.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1695
Liczba cytowań: 0