Autorytet edukacji a wyzwanie wolności: od czasów starożytnych do Summerhill

Abstrakt

Artykuł dotyczy przede wszystkim relacji pomiędzy władzą a wolnością. Z pedagogicznego punktu widzenia, wolność pochodzi od autorytetu, ponieważ bycie wolnym oznacza możliwość wyrażania samokontroli w celu wybierania tylko tego, co jest dobre. Instytucja edukacyjna nie jest tyrania, ponieważ wychowawca musi być spójny i musi działać jak uczy. Głównym wyzwaniem dla uczących i edukowanych jest to, aby móc praktykować cnotę a nie tylko do uznawać wartości. W dzisiejszych czasach ludzie są coraz bardziej zaniepokojeni obecnością permisywnych praktyk edukacyjnych. W rzeczywistości problem kręci się wokół faktu, że chłopcy i dziewczęta uczą się, ale nie są w stanie sobą kierować, uzależniają się (narkotyki, alkohol, internet ...) i przejawiają słabość w podejmowaniu konkretnych decyzji. To nie jest kwestia wiedzy, ale woli; jest to związane z brakiem woli to, by się o siebie troszczyć. Dlaczego chłopcy i dziewczęta, którzy uczęszczają do szkoły, są dobrze poinformowani nie potrafią odrzucić tego, co jest złe, nie tylko z moralnego punktu widzenia, ale także z punktu widzenia ich zdrowia? Ponieważ nie są nauczeni stawiania granic dla swoich pragnień: problem ten związany jest z brakiem autorytetu, bo autorytet umożliwia nam stawianie czoła ograniczeniom. Z tego powodu konieczne jest ponowne przyjrzenie się autorytetowi w teorii i praktyce edukacyjnej.