Między ujarzmiającym a wyzwalającym – o autorytecie Kościoła wychowującego z wierzącymi
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2017.5.006Słowa kluczowe
autorytet ujarzmiający, autorytet wyzwalający, autorytet Kościoła, wychowanieAbstrakt
Podział na autorytet wyzwalający i ujarzmiający wskazuje na dynamikę oddziaływania autorytetu na osoby uznające ten autorytet. Kościół katolicki w Polsce cieszy się dużym autorytetem. Jaki jednak jest autorytet Kościoła według wierzących katolików: wyzwalający czy ujarzmiający? Podstawą dla wyprowadzanych wniosków są wyniki ankietowych badań sondażowych oraz wywiadów fokusowych przeprowadzonych wśród studentów i pracowników naukowych uczelni katolickiej. Wnioski z badań pozwoliły zdefiniować dwa różne problemy. Pierwszy wskazują młodzi wierzący, którzy oczekują Kościoła wyzwalającego, a zderzają się z przejawami tego ujarzmiającego. Drugi problem stanowi grupa wierzących, którzy nie umieją bądź nie chcą podejmować ryzyka decydowania i od duchownych oczekują instrukcji „co myśleć” i „co robić”. Akceptują w ten sposób autorytet ujarzmiający Kościoła, który utrwala ich niedojrzałość osobową.Bibliografia
Banach W., Zagadnienie autorytetu. O. Józefa Marii Bocheńskiego analiza problemu, „Filo-Sofija” 2013, 2(21), s. 151‒157.
Bocheński J., Sto zabobonów. Krótki filozoficzny słownik zabobonów, Wydawnictwo Philed, Kraków 1994.
Gałkowski S., Długomyślność. Wprowadzenie do filozofii wychowania, Akademia Ignatianum w Krakowie – Wydawnictwo WAM, Kraków 2016.
Janiak A., Możliwości antropologii komunikacji w rzeczywistości zmediatyzowanej – na przykładzie funkcjonowania pojęcia autorytetu, „Via Communicandi. Prace z Antropologii Komunikacji i Epistemologii Społecznej” 2012, nr 1, s. 53‒68.
Jarmoszko S., Autorytet czy może władza – u podstaw nieporozumień, uproszczeń i mistyfikacji, w: Autorytet w wychowaniu i edukacji, red. D. Łażewska, Wydawnictwo WSGE, Józefów 2013, s. 22‒57.
Jazukiewicz I., Autorytet nauczyciela, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 1999.
Juda-Mieloch M., Ucieczka od odpowiedzialności. O Posłuszeństwie wobec autorytetu,„Znak” 2009, nr 648; http://www.miesiecznik.znak.com.pl/6482008malgorzata-juda-mielochucieczka-od-odpowiedzialnosci-o-posluszenstwie-wobec-autorytetu [dostęp: 12.08.2017].
Krajewska A., Kryzys autorytetu w wychowaniu, w: Autorytet w wychowaniu i edukacji, red. D. Łażewska,Wydawnictwo WSGE, Józefów 2013,
s. 112‒124.
Majewski J., Spór o rozumienie Kościoła. Eklezjologiczne uwarunkowania i perspektywy wielkich debat teologicznych na przełomie XX i XXI wieku,Więź, Warszawa 2005.
Mariański J., Kontrowersje wokół relacji religii i moralności – tożsamość czy rozdział?, „Universitas Gedanensis” 2009, nr 1‒2, s. 16‒42.
Mazur P., Wychowanie w czasach kryzysu autorytetu, „Zeszyty Społeczne KIK” 2011, s. 183‒192.
Milgram S., Posłuszeństwo wobec autorytetu, przeł. M. Hołda, Wydawnictwo WAM, Kraków 2008.
Offmański A., Młodzież a Kościół – relacje młodzieży względem Kościoła, w: Katecheza w Kościele i dla Kościoła, red. R. Czekalski, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2006, s. 37‒51.
Olbrycht K., O roli przykładu, wzoru, autorytetu i mistrza w wychowaniu osobowym, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2007.
Olubiński A., Rola autorytetu w procesie edukacji, w: Autorytet – czy potrzebny w procesie edukacji?, red. A. Olubiński, Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń 2012, s. 7‒20.
Sękowski P., Autorytet – teoria i eksperyment. Bocheński versus Milgram,„Hybris” 2012, nr 17, s. 20‒49.
Sieradzan J., Mit i magia autorytetu, w: Mit autorytetu – autorytet mitu, red. J. Sieradzan, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2009, s. 19‒71.
Skolimowski H., Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako drzewo życia, Pusty Obłok, Warszawa 1993.
Szczepański J., Autorytet w nauce, w: Autorytet w nauce, red. P. Rybicki, J. Goćkowski, Ossolineum, Wrocław 1980, 13‒18.
Walesa C., Kształtowanie się religijności u młodzieży, w: Katechizować dzisiaj. Problemy i wyzwania, red. J. Stala, Wyd. Jedność, Kielce 2004, s. 155‒176.
Wysocka E., Wymiary religijności młodzieży w społeczeństwie ponowoczesnym, w: Katolicyzm polski na przełomie wieków, teologiczny, instytucjonalny i wspólnotowy wymiar Kościoła, red. J. Baniak, UAM, Poznań 2002, s. 167‒184.
Wysocka E., Mit autorytetu – zagrożenia i znaczenie autorytetów w życiu społecznym i wychowaniu (z uwzględnieniem poglądów i doświadczeń Studentów pedagogiki), „Studia z Teorii Wychowania” 2011, 2/1(2), s. 90‒125.
Wysocka E., Młodzież a autorytety: analiza teoretyczna i empiryczne egzemplifikacje. Funkcjonowanie autorytetów w życiu codziennym młodzieży szkół średnich a religijność, w: Mit autorytetu – autorytet mitu, red. J. Sieradzan, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2009,s. 285‒322.
Zimnica-Kuzioła E., Nadzwyczajne i zwyczajne źródła przeświadczeń i zachowań religijnych ludzi wierzących, „Poznańskie Studia Teologiczne” 2010, t. 24, s. 411‒428.
Zimny J., Rola autorytetu w procesie wychowania młodego pokolenia, „Pedagogika Katolicka” 2011, nr 8(1), s. 20‒30.
Żywczok A., Odmiany autorytetu pedagogicznego (autorytety i pseudoautorytety w wychowaniu człowieka), „Kwartalnik Pedagogiczny” 2006, 1(199), s. 29‒42.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 228
Liczba cytowań: 0
