Fenomen nauczania w świetle refleksji pedagogicznej Maxa van Manena i przedstawicieli współczesnej fenomenologicznej tradycji w edukacji
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2021.3.003Słowa kluczowe
, Max van Manen, fenomenologia praktyki, nauczanie, fenomenologiczna tradycja w edukacjiAbstrakt
Artykuł jest próbą prezentacji osiągnięć w zakresie teorii wychowania Maxa van Manena, profesora Uniwersytetu w Albercie (Kanada), jednego z czołowych przedstawiciel pedagogiki fenomenologicznej. Podjęto w nim próbę przybliżenia jego refleksji skupionych wokół procesu nauczania. Problematyka artykułu jest skoncentrowana na odkrywaniu znaczenia doświadczenia w procesie nauczania. Refleksje Maxa van Manena zostały zaprezentowane na tle rozwijających się w tym obszarze badań prowadzonych w Europie i na świecie w tradycji human science research i w odniesieniu do najbardziej znanych badaczy podejmujących problematykę, takich jak: Tone Saevi, Norm Friesen, Steven R. Smith, Cathrine Adams czy Gert Biesta.
Bibliografia
Adams C. (2010). Teachers Building, Dwelling, Thinking with Slideware, „Indo-Pacific Journal of Phenomenology”, t. 10, nr 1, s. 1–12.
Barrit L, Beekman T., Bleeker H., Mulderij K. (1985). Researching Educational Practice, Grand Forks (ND): Center for Teaching and Learning, University of North Dakota.
Biesta G. (2012). Making Sense of Education: Fifteen Contemporary Educational Theorists in Their Own Words, Dordrecht: Springer.
Bollnow O.F. (1959). Existenzphilosophie und Pädagogik: Versuch über unstetige Formen der Erziehung, Stuttgart: Kohlhammer.
Bollnow O.F. (1987). Crisis and New Beginning: Contributions to Pedagogical Anthropology, Pittsburgh (PA): Duquesne University Press.
Brinkmann M. (2010). Erziehung: Phänomenologische Perspektiven, Würzburg: Königshausen und Neumann.
Fischer Ch. (1989). The Child’s World of Play and Pain, „Phenomenology + Pedagogy”, t. 7, s. 106–114.
Friesen N. (2020). Education as a Geisteswissenschaft: An Introduction to Human Science Pedagogy, „Journal of Curriculum Studies, t. 52, nr 3, s. 307–322.
Friesen N, Henriksson C., Saevi S. (2012). Hermeneutic Phenomenology in Education: Method and Practice, Rotterdam: Sense Publishers.
Henriksson C. (2008). Living Away From Blessings: School Failure as Lived Experience, London (Ont.): The Althouse Press.
Levering B. (2006). Epistemological Issues in Phenomenological Research: How Authoritative are People’s Accounts of Their Perceptions?, „Journal of Philosophy of Education” t. 40, nr 4, s. 451–463.
Levering B. (2010). Phenomenology and Existentialism, [w:] International Encyclopedia of Education, t. 6, red. P. Paterson, E. Baker, B. McGaw, Oxford: Academic Press, s. 80–85.
Levering B. (2011). “The Interest of the Child” Seen From the Child’s Perspective: The Case of the Netherlands, „Ethics and Education”, t. 6, nr 2, s. 109–123.
Lippitz W. (2003). Differenz und Fremdheit, Frankfurt am Main: Lang.
Lippitz W., Levering B. (2002). And Now You Are Getting a Teacher With Such as Long Name…, „Teacher and Teacher Education”, t. 18, nr 2, s. 205–213.
Meyer-Drawe K. (1986). Kaleidoscope of Experiences: The Capability to Be Surprised by Children, „Phenomenology + Pedagogy”, t. 4, nr 3, s. 48–55.
Saevi T. (2011). Lived Relationality as Fulcrum for Pedagogical–Ethical Practice, „Studies in Philosophy and Education”, vol. 30, s. 455–461.
Simms E. (2008). The Child in the World: Embodiment, Time, and Language in Early Childhood, Detroit (MI): Wayne State University Press.
Van Manen M. (1991). The Tact of Teaching: The Meaning of Pedagogical Thoughtfulness, London (Ont.): The Althouse Press.
Van Manen M. (1994). Pedagogy, Virtue, and Narrative Identity in Teaching, „Curriculum Inquiry”, t. 24, nr 2, s. 135–170.
Van Manen M. (1995). On the Epistemology of Reflective Practice, „Teachers and Teaching”, t. 1, nr 1, s. 33–50.
Van Manen M. (1999). The Language of Pedagogy and the Primacy of Student Experience, [w:] tegoż, Researching Teaching: Methodologies and Practices for Understanding Pedagogy, red. J. Loughran, London: Routledge, s. 13–27.
Van Manen M. (2002). The Tone of Teaching: The Language of Pedagogy, London (Ont.): The Althouse Press.
Van Manen M. (2002). Lecture 2: Naming Childhood: No Order and No End, [w:] The Phenomenology of Childhood: The Nineteenth Annual Symposium of the Simon Silverman Phenomenology Center, red. W. Lippitz, D.J. Martino, Pittsburgh (PA): Simon Silverman Phenomenology Center, Duquesne University, s. 14–38.
Van Manen M., Levering B. (1996). Childhood’s Secrets: Intimacy, Privacy, and the Self Reconsidered, New York: Teachers College Press.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Studia Paedagogica Ignatiana
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 124
Liczba cytowań: 0
