Zrozumieć ofiarę wykorzystania seksualnego
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2021.2.007Słowa kluczowe
wykorzystanie seksualne, mechanizmy obronne, przemoc, dysocjacja, identyfikacja projekcyjnaAbstrakt
Trauma wykorzystania seksualnego jest jedną z najgorszych, jakie mogą spotkać człowieka, szczególnie młodego. W artykule przedstawiono jak trauma wykorzystania seksualnego zmienia życie jego ofiary oraz z jakimi problemami ofiary muszą się zmagać. Rozważania teoretyczne obecne w literaturze przedmiotu potwierdzają materiał empiryczny, będący wynikiem analizy terapii 70 pacjentów, w tym 10 z historią doświadczenia przemocy seksualnej w dzieciństwie.
Przeprowadzone badania dotyczyły przede wszystkim mechanizmów obronnych stosowanych przez osoby z doświadczeniem wykorzystania seksualnego. Badania zostały oparte na zapisach z sesji terapeutycznych. Przyjętą metodą był sondaż diagnostyczny, zaś techniką – analiza dokumentów na podstawie stworzonego na bazie literatury zastanej arkusza pytań. Analiza wyników pokazuje, że osoby, które doświadczyły w dzieciństwie traumy wykorzystania seksualnego, w dorosłości częściej korzystają z różnych mechanizmów psychologicznych: identyfikacji projekcyjnej, projekcji czy też dysocjacji, zaliczanych przez badaczy do mechanizmów prymitywnych.
Bibliografia
Bados A., Garcia-Grau E., Fusté A. (2015). Predictors of Tonic Immobility during Traumatic Events, „Anales de Psicologia”, t. 31(3), s. 782–790.
Birkeland M.S., Skar A.M., Jensen T.K. (2021). Do Different Traumatic Events Invoke Different Kinds of Post-traumatic Stress?, „European Journal of Psychotraumatology”, t. 12, nr 1866399.
Briere J. (2010). Podstawy terapii traumy. Diagnoza i metody terapeutyczne, przeł. P. Nowak, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.
Browne K., Herbert M. (1999). Zapobieganie przemocy w rodzinie, przeł. M. Babiuch, Warszawa: Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Canturk M., Faraji H., Tezcan A.E. (2021). The Relationship between Childhood Traumas and Crime in Male Prisoners, „Alpha Psychiatry”, t. 22(1), s. 56–60.
Caroll M., Cullen K., Farragher T., Kurkijan S., Paulson M., Pfeiffer S., Rezendes M., Robinson W.V. (2016). Zdrada. Kryzys w Kościele katolickim, przeł. M. Shaw, A. Zano, Warszawa: HarperCollins Polska.
Dedić G., Djordjewić B., Dedić S. (2019). Victimization in Childhood as a Suicide Risk Factor in Adults „Voinosanit Preglad”, t. 76(7), s. 667–674.
Goldstein E.G. (2003). Zaburzenia z pogranicza, przeł. P. Kołyszko, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Hemmati A., Newton-Howes G., Falahi S., Mostafavi S., Colarusso C.A., Komasi S. (2021). Personality Pathology among Adults with History of Childhood Abuse: Study of the Relevance of DSM-5 Proposed Traits and Psychobiological Features of Temperament and Character, „Indian Journal of Psychological Medicine”, t. 43(2), s. 135–143.
Holigrocki R.J., Hudson-Crain R. (2004). Victim-Victimizer Relational Dynamic as Maintained by Representational, Defensive and Neurobiological Functioning, „Bulletin of the Menninger Clinic”, t. 68(3), s. 197–201.
Johnson S.I. (2009). Therapist’s Guide to Posttraumatic Stress Disorder Intervention, Amsterdam: Elsevier.
Oleś P.K. (2003). Wprowadzenie do psychologii osobowości, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Petruccelli I., Simonelli C., Barbaranelli C., Grilli S., Tripodi M.F., D’Urso G. (2017). Moral Disengagement Strategies in Sex Offenders, „Psychiatry, Psychology and Law”, t. 24(3), s. 470–480.
Rinne-Albers M.A.W., van der Werff S.J.A., van Hoof M.-J., van Lang N.D., Lamers-Winkelman F., Rombouts, S.A., van der Wee N.J.A. (2016). Abnormalities of White Matter Integrity in the Corpus Callosum of Adolescents with PTSD after Childhood Sexual Abuse: A DTI Study, „European Child and Adolescent Psychiatry”, t. 25, s. 869–878.
Sajkowska M. (2018). Co wiemy o wykorzystywaniu seksualnym dzieci? Ustalenia terminologiczne, skala zjawiska, oblicza problemu społecznego, [w:] Seksualne wykorzystywanie małoletnich w Kościele. Problem – odpowiedź Kościoła – doświadczenie polskie, red. A. Żak, E. Kusz, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, s. 163–207.
Salter A.C. (2016). Drapieżcy, pedofile, gwałciciele i inni przestępcy seksualni, przeł. A. Jankowski, Poznań: Media Rodzina.
Seredyńska A. (2012). Complex-PTSD i zaburzenia osobowości, [w:] Wspomaganie funkcjonowania psychospołecznego osób z niepełnosprawnością, red. B. Grochmal-Bach, M. Alberska, A. Grzebinoga, Kraków: Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, s. 139-162.
Seredyńska A. (2013). C-PTSD u pacjentów z historią przemocy wewnątrzrodzinnej, [w:] W labiryncie wychowania, red. B. Stańkowski, M. Szpringer, Kraków: Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, s. 263–287.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Studia Paedagogica Ignatiana
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 5950
Liczba cytowań: 0
