Subjectivity in (of) Education. The Perspective of Gospel

Abstrakt

Podmiotowość (w) edukacji. Perspektywa ewangeliczna

W artykule podejmujemy refleksję nad miejscem oraz rolą wychowawcy i wychowanka w procesach kształtowania człowieczeństwa. Wyprowadzamy ją z głównego źródła wiedzy chrześcijańskiej, jakim jest Ewangelia. Z tej perspektywy wskazujemy na działanie jeszcze jednego podmiotu wychowania, jakim jest osobowy Bóg. W procesach wychowania inspirowanych Ewangelią mamy zatem do czynienia ze swego rodzaju triadą, którą tworzą: wychowanek, wychowawca–człowiek i wychowawca–Bóg. Poszukujemy odpowiedzi na pytanie o rozumienie związków zachodzących pomiędzy podmiotowością wychowania i edukacją, której źródłem jest Ewangelia. Otwiera ona nowe możliwości rozwoju i poczucia własnej godności zarówno wychowawcy, jak i wychowanka. Istotną rolę w tym procesie można przyznać edukacji religijnej, której celem jest wspomaganie człowieka w rozwijaniu jego człowieczeństwa i osiąganiu jego pełni. W procesach tych ważne może okazać się respektowanie założeń pedagogiki towarzyszenia i świadectwa. Założenia te odnoszą się do odmiennych zadań każdego z podmiotów, ale też uwrażliwiają na wspólne podstawy działania każdego z nich. Oznacza to, że edukacja religijna ma charakter kształcenia humanistycznego i religijnego.