Źródła i znaczenia kompetencji coacha. Studia przypadków
DOI:
https://doi.org/10.12775/PBE.2013.015Słowa kluczowe
coach, coaching, biografia metoda biograficznaAbstrakt
Aby przybliżyć poruszaną przeze mnie tematykę wyjaśniam, czym jest coaching oraz jakie ma znaczenie dla rozwoju osobistego jednostki. Następnie prezentuję wyniki przeprowadzonego przeze mnie badania. Z przeanalizowanego materiału badawczego wynika, że zainteresowanie respondentów nową metodą pracy z ludźmi wyniknęło z potrzeby podnoszenia wiedzy i zdobywania nowych umiejętności, które pozwalają stawać się coraz bardziej kompetentnym w wykonywanym zawodzie, bądź było motywowane chęcią osiągnięcia radykalnej zmiany w życiu. Źródłem zdobywania wiedzy i umiejętności coachingowych są szkolenia i konferencje, praktyczne wykorzystanie posiadanej wiedzy oraz lektura literatury fachowej i prasy poświęconej tematyce coachingu. Ważna dla badanych jest refleksja i krytyczny stosunek do wykonywanej pracy. Badani przypisują największą wartość wiedzy dla prawidłowego wykonywania profesji coacha. Przedmiotem poznania uczyniłam narracje biograficzne praktykujących coachów, w których opisywali, w jaki sposób zdobywali umiejętności potrzebne w coachingu. W badaniach wykorzystałam metodę biograficzną, oraz technikę wywiadu narracyjnego indywidualnego częściowo kierowanego. Respondenci rekonstruowali swoje doświadczenia związane ze zdobywaniem nowych umiejętności i wiedzy we własny, indywidualny sposób.Bibliografia
Czarkowska L. D., Profesjonalizm i proces profesjonalizacji w coachingu, „Coaching Review” 2010, nr 1.
Day Ch., Rozwój zawodowy nauczyciela, Gdańsk 2004.
Dębska E., Mentor, coach, facylitator – trzy role doradcy zawodu, „Edukacja Dorosłych” 2010, nr 1.
Dubas E., Świtalski W. (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, Łódź 2011.
Filipowicz G., Zarządzanie kompetencjami zawodowymi, Warszawa 2004.
Kargul J., Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych, Wrocław 2001.
Kruszewski Z. P. (red.), Możliwości i ograniczenia kształcenia ustawicznego, Płock 2008.
Lalak D., Życie jako biografia. Podejście biograficzne w perspektywie pedagogicznej, Warszawa 2010. Lowe J., Rozwój oświaty dorosłych, Warszawa 1982.
Malewski M., Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi, w: E. Przybylska (red.), Andragogiczne wątki, poszukiwania, fascynacje, Toruń 2001.
Malewski M., Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wrocław 2010.
Pachociński R., Andragogika w ujęciu międzynarodowym, Warszawa 1998.
Piorunek M., Bieg życia zawodowego. Kontekst transformacji kulturowych, Poznań 2009.
Półturzycki J., Kierunki i tendencje przemian współczesnej edukacji dorosłych, w: J. Sarana (red.), Edukacja dorosłych. Teoria i praktyka w okresie przemian, Lublin 2000.
Rubacha K., Metodologia badań nad edukacją, Warszawa 2008.
Smółka P. (red.), Coaching. Inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów, Gliwice 2009.
Szmidt K. J. (red.), Metody pedagogicznych badań nad twórczością, Łódź 2009.
Thorpe S., Clifford J., The Coaching Handbook: An Action Kit for Trainers and Managers, London 2003.
Zubrzycka- Nowak M., Rybczyńska K., Monostori S., Czym (nie) jest coaching, Sopot 2010.
Netografia
http://www.pdf.net/Files/Dublin%20Declaration%20on%20Coaching.pdf (dostęp: 17.02.2011).
http://www.pifs.org.pl/pliki/raport%20szkola%20dla%20coacha.pdf (dostęp: 17.02.2011).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 984
Liczba cytowań: 0
