Zarządzanie relacjami z partnerkami życiowymi przez mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Badania biograficzne z udziałem recydywistów
DOI:
https://doi.org/10.12775/PBE.2017.026Słowa kluczowe
więzienie, relacje osadzonych z partnerkami, strategie osiągania pożadanej pozycji między osadzonymi, dramaturgiaAbstrakt
Celem badań jest ukazanie i analiza sposobów zarządzania relacjami z kobietami przez mężczyzn pozbawionych wolności. Teoretyczną perspektywą analiz jest koncepcja dramaturgiczna. Materiał empiryczny stanowiły wywiady biograficzne z udziałem recydywistów, a do jego analizy wykorzystano procedury metodologii teorii ugruntowanej. Sposoby zarządzania relacjami z kobietami potraktowane zostały jako taktyki w obrębie szerszych działań mężczyzn na rzecz budowania pożądanej pozycji społecznej w grupie współwięźniów. W istocie analizie poddano więc nie to co się dzieje między kobietami a mężczyznami, ale to, co zachodzi pomiędzy skazanymi mężczyznami w więzieniu. Opisane zostały trzy taktyki zarządzania relacjami z kobietami (przyzwalanie, porzucanie i uwalnianie). Każda z taktyk buduje lub wzmacnia wizerunek “prawdziwego”, “twardego” mężczyzny.
Bibliografia
Ambrozik W. (2013). Totalny, stygmatyzujący i wykluczający charakter oddziaływań resocjalizacyjnych. Resocjalizacja Polska, nr 5, s. 13–21.
Apel R., Blokland A. A., Nieuwbeerta P., van Schellen M. (2010). The Impact of Imprisonment on Marriage and Divorce: A Risk Set Matching Approach. Journal Quantities Criminology, vol. 26, p. 269–300.
Blumer H. (2009). Interakcjonizm symboliczny. Perspektywa i metoda. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
Ciosek M. (1995). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo „Stella Maris”.
Chomczyński P. (2013). Instytucja totalna w obiektywie. Socjologiczna analiza architektury wybranych zakładów karnych. W: T. Ferenc, M. Domański (red.). Architektura przymusu. Interdyscyplinarne studia nad dyscyplinującymi funkcjami architektury. Łódź: Wyd. Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, s. 111–118.
Codd H. (2003). Women inside and out: Prisoners’ Partners, Women in prison and the struggle
for Identity. Internet Journal of Criminology, p. 1–24.
Comfort M., Grinstead O., McCartney K., Bourgois P., Knight K. (2005). “You can’t do nothing in this damn place”: Sex and intimacy among couples with an incarcerated male partner. Journal of Sex Research, vol. 42(1), p. 3–12.
Condry R., (2013). Families shamed: The consequences of crime for relatives of serious offenders. Abingdon: Routledge.
Crewe B. (2007). Power, adaptation and resistance in a late-modern men’s prison. British Journal of Criminology, vol. 47(2), p. 256–275.
Crewe B., Warr J., Bennett P., Smith A., (2014). The emotional geography of prison life. Theoretical Criminology, vol. 18(1), p. 56–74.
Ferraro K., Johson J. M. Stephen, Jorgensen R., Bolton F.G., (1983). Problems of Prisoners’ Families, The Hidden Costs of Imprisonment. Journal of Family Issues, vol. 4(4), p. 575–591.
Fishman L. T. (1990). Women at the wall: A study of prisoners’ wives doing time on the outside. Albany: State University of New York Press.
Goffman E. (2008a). Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Goffman E. (2006). Rytuał interakcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Goffman E. (2011). Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych. Sopot: GWP.
Goffman E. (2008b). Zachowanie w miejscach publicznych: o społecznej organizacji zgromadzeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hałas E. (2006). Interakcjonizm symboliczny. Społeczny kontekst znaczeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jasińska-Kania A., Nijakowski L., Szacki J., Ziółkowski M. (red.) (2006). Współczesne teorie socjologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Jewkes Y. (2005). Men Behind Bars: “Doing” Masculinity as an Adaptation to Imprisonment. Men and Masculinities, vol. 8(1), p. 44–63.
Kamiński M. M., (2006). Gry więzienne. Tragikomiczny świat polskiego więzienia. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Kowalczyk M., Adamowska O. (2015). Rola związków partnerskich w resocjalizacji i wykonywaniu kary wobec skazanych długoterminowych. Rocznik Andragogiczny, nr 21, s. 237–248.
Linowski K. (2005). Kontakty skazanych na karę pozbawienia wolności ze światem zewnętrznym. Ostrowiec Świętokrzyski: Wyd. Stowarzyszenie „Nauka, Edukacja, Rozwój”.
Machel H. (2014). Rodzina skazanego jako współuczestnik jego resocjalizacji penitencjarnej, readaptacji i reintegracji społecznej. Resocjalizacja Polska, nr 7, s. 45–57.
Miszewski K. (2004). Grypsera: przemiana, słabnięcie czy upadek subkultury więziennej? (na podstawie obserwacji uczestniczącej w areszcie śledczym i w zakładach karnych), [niepublikowana praca magisterska]. Toruń, Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
Miszewski K. (2005). Kobieta złodzieja. Niebieska Linia, nr 5, s. 30–31.
Moczydłowski P. (1988). Drugie życie w instytucji totalnej. Warszawa: IPSiR UW.
Sarzała D. (2013). Patologiczne zachowania więźniów w kontekście izolacji i resocjalizacji Penitencjarnej. Warszawa: Wydawnictwo ASPRA-IR.
Szczepanik R. (2015). Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Szczepanik R., Miszewski K. (2016). Wpływ długoterminowego uwięzienia na rodziny więźniów-stan wiedzy i zaniedbane kierunki badań. Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja, t. 30, s. 53–95.
Wyka A. (1993). Badacz społeczny wobec doświadczenia. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 650
Liczba cytowań: 0
