Pedagogiczna antropologia jako prewencja ryzyka egzystencjalnego – krytyczne ujęcie techno-progresywnych dyskursów wokół sztucznej inteligencji i moralnego ulepszenia
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2017.1.004Słowa kluczowe
ryzyko egzystencjalne, Ogólna Sztuczna Inteligencja, ulepszenie moralne, technologia, antropologia pedagogiczna, dyskurs techno-progresywnyAbstrakt
Artykuł podejmuje problematykę badań nad ogólną sztuczną inteligencją (OSI) w odniesieniu do koncepcji ryzyka egzystencjalnego Nicka Bostroma oraz propozycji moralnego ulepszenia człowieka Ingmara Perssona i Juliana Savulescu z perspektywy pedagogiczno-antropologicznej. Główny nacisk zostanie położony na nieobecność paradygmatu pedagogicznego w dyskursie techno-progresywnym, co wiąże się z bardzo ograniczoną ideą edukacji i rozwoju ludzkiego. Aby móc zapobiec przyszłym ryzykom egzystencjalnym, dyskurs techno-progresywny powinien przynajmniej w jakimś stopniu odnieść się do jakościowego podejścia humanistyki. Antropologia pedagogiczna jest tą dziedziną wiedzy, która w szczególności podejmuje refleksję nad z góry przyjmowanymi i przez to często niewyartykułowanymi obrazami człowieka, funkcjonującymi w obrębie rozmaitych dyscyplin naukowych, i to właśnie ona powinna z tego powodu być postrzegana jako wyzwanie dla wyłącznie ilościowej perspektywy badań nad OSI i transhumanizmem. Będę argumentować, iż zamiast zmuszać człowieka do fizycznej adaptacji do sztucznych urządzeń, jak to sugerują dyskursy techno-progresywne, najbardziej skuteczna droga uniknięcia przyszłego ryzyka egzystencjalnego wynikającego z relacji między człowiekiem a wysoko rozwiniętą technologią mogłaby polegać – jak proponuje John Gray Cox – na sprawieniu, aby OSI przyjęła podstawowe wartości humanistyczne, które zintegrowałyby jej aktywność w społecznych interakcjach zachodzących w obrębie świata życia (Lebenswelt).
Bibliografia
Ahrens, J., “Technik”, in: Handbuch Pädagogische Anthropologie, eds. C. Wulf, J. Zirfas, Springer, Wiesbaden 2014, pp. 633–641.
Becker P. von, Der neue Glaube an die Unsterblichkeit. Transhumanismus, Bioethik und digitaler Kapitalismus, Passagen Verlag, Wien 2015.
Bostrom N., “Existential Risk Preventing as Global Priority”, Global Policy 2013, vol. 4(1), pp. 15–31.
Bostrom N., Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies, Oxford University Press, Oxford – New York 2016.
Cox J.G., “Reframing Ethical Theory, Pedagogy, and Legislation to Bias Open Source AGI Towards Friendliness and Wisdom”, Journal of Evolution and Technology 2015, vol. 25(2), pp. 39–54.
Goertzel B., Pennachin C., “The Novamate Artificial Intelligence Engine”, in: Artificial General Intelligence, eds. B. Goertzel, C. Pennachin, Springer, Heidelberg 2006, pp. 63–129.
Goertzel B., “Superintelligence: Fears, Promises and Potentials”, Journal of Evolution and Technology 2015, vol. 24(2), pp. 55–87.
Gray J., “Delusions of Peace”, Prospect. The Leading Magazine of Ideas, October Issue 2011.
Harris J., “Moral Enhancement and Freedom”, Bioethics 2011, vol. 25(2), pp. 102–111.
Horkheimer M., Adorno T.W., Dialectic of Enlightenment. Philosophical Fragments, transl. E. Jephcott, Stanford University Press, Stanford (CA) 2002.
Klincewicz M., “Autonomous Weapons Systems, the Frame Problem and Computer Security”, Journal of Military Ethics 2015, vol. 14(2), pp. 162–176.
Morioka M., Why is It Hard for Us to Accept Moral Bioenhancement: Comment on Savulescu’s Argument, Ethics for the Future of Life: Proceedings of the 2012 Uehiro-Carnegie-Oxford Ethics Conference, 2013.
Nietzsche F., On the Genealogy of Morality, transl. C. Diethe, Cambridge University Press, Cambridge – New York 2006.
Nowak M., “Między wiedzą naukową a mądrością w pedagogice – w obszarze filozofii wychowania”, Studia Paedagogica Ignatiana 2016, vol. 19(1), pp. 19–38.
Okojie M. CPO, Olinzock A.A., Okojie-Boulder T.C., “The Pedagogy of Technology Integration”, The Journal of Technology Studies 2006, vol. 32(2). Available at: <http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/JOTS/v32/v32n2/okojie.html>.
Pennachin C., Goertzel B., “Contemporary Approaches to Artificial Intelligence”, in: Artificial General Intelligence, eds. B. Goertzel, C. Pennachin, Springer, Heidelberg 2006, pp. 1–30.
Persson I., Savulescu J., “Getting Moral Enhancement Right: The Desirability of Moral Bioenhancement”, Bioethics 2013, vol. 27(3), pp. 124–131.
Persson I., Savulescu J., “Moral Transhumanism”, Journal of Medicine and Philosophy 2010, vol. 35(6), pp. 1–14.
Persson I., Savulescu J., Unfit for the Future: The Need for Moral Enhancement, Oxford University Press, Oxford 2012.
Pinker S., The Better Angels of Our Nature: Why Violence Has Declined, Penguin Books, New York 2011.
Schumann K., Menschenbilder in Erziehungswissenschaft, Neurowissenschaft und Genetik. Eine vergleichende Analyse, Beltz Juventa, Weinheim – Basel 2015.
Simmel G., Der Begriff und die Tragödie der Kultur, in: G. Simmel, Gesamtausgabe, vol. 14, Suhrkamp, Frankfurt am Main 1996, pp. 385–416.
Sorgner S.L., “The Future of Education: Genetic Enhancement and Metahumanities”, Journal of Evolution and Technology 2015, vol. 25(1), pp. 31–48.
Sorgner S.L., “The Stoic Sage 3.0 – A Realistic Goal of Moral (Bio)Enhancement Supporters?”, Journal of Evolution and Technology 2016, vol. 26(1), pp. 83–93.
Wulf C., Zirfas J., “‘Homo educandus’. Eine Einleitung in die Pädagogische Anthropologie”, in: Handbuch Pädagogische Anthropologie, eds. C. Wulf, J. Zirfas, Springer, Wiesbaden 2014, pp. 9–26.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 506
Liczba cytowań: 0
