Zastępstwo i przebaczenie w Opowieściach z Narnii
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2017.4.005Słowa kluczowe
Opowieści z Narnii, C.S. Lewis, zdobywanie cnót, zastępstwo, przebaczenie, miłość, cnoty moralne, literatura dziecięcaAbstrakt
Współczesna literatura dziecięca często przedstawia niejednoznaczny, a nawet niemoralny świat wartości, nie mówiąc już o cnotach chrześcijańskich, na które nie tylko nie kładzie ona nacisku, ale o których nie wspomina nawet mimochodem. Cnoty teologiczne doskonalą ludzkie sprawności i podnoszą człowieka do najwyższego poziomu jego bytu, do porządku nadprzyrodzonego, dla którego został stworzony. Cnoty teologiczne, bezpośrednio zakorzenione w Piśmie Świętym i należące do materii Objawienia, w nieunikniony sposób wyraźnie odsyłają do Boga. Wbrew rozpowszechnionemu trendowi, Opowieści z Narnii C.S. Lewisa stanowią użyteczny przykład nauczania moralności poprzez literaturę: te siedem powieści fantasy daje wiele przykładów, jak być wiernym, pełnym nadziei, a nawet jak praktykować cnotę miłości. Biorąc pod uwagę fakt, że pewne pojęcia można uchwycić znacznie lepiej poprzez ich fikcyjną ewokację, w niniejszym artykule zamierzamy dokonać nowego odczytania sagi, odbiegającego od jej standardowego ujęcia, aby wyjść poza jej alegoryczne mechanizmy i rozpoznać cnotę miłości oraz jej dwojaki charakter: zastępczy i przebaczający.
Bibliografia
Annas J., Intelligent Virtue, Oxford University Press, Oxford 2011.
Aquinas Th., Summa Theologiae, <http://hjg.com.ar/sumat/> (access: 29.12.2016).
Aristóteles, Ética a Nicómaco, Alianza Editorial, Madrid 2012.
Carpenter H., Los Inklings: C.S. Lewis, J.R.R. Tolkien, Charles Williams y sus amigos, Homolegens, Madrid 2008.
Catechism of the Catholic Church. In Spanish: Catecismo de la Iglesia Católica. Nueva Edición conforme al texto latino oficial de 1997, Asociación de Editores del Catecismo, Bilbao 2008.
Cutsinger J.S., C.S. Lewis, apologista y místico: conferencia pronunciada ante los Narnia Clubs de Nueva York en diciembre de 1998, Padma, Palma de Mallorca 2008.
Dostoyevsky F.M., Crimen y castigo, DeBolsillo, Barcelona 2009.
Felipe P. de, C.S. Lewis. El autor de Las Crónicas de Narnia, Andamio, Barcelona 2006.
Giussani L., ¿Se puede vivir así? Un acercamiento extraño a la existencia cristiana, Ediciones Encuentro, Madrid 2007.
Giussani L., Curso Básico de Cristianismo, Encuentro, Madrid 2011.
Gutiérrez B., Omar D., “Palabra creadora y visión poética del mundo. Los comienzos de la fantasía épica en C.S. Lewis,” Ocnos 2011, no. 7, pp. 29–42.
Lewis C.S., Miracles, HarperCollins, London 2002.
Lewis C.S., Prince Caspian, Penguin Books, Middlesex 1973.
Lewis C.S., The Horse and his Boy, HarperCollins Children’s Books, London 2009.
Lewis C.S., The Last Battle, HarperCollins Children’s Books, London 2001.
Lewis C.S., The Lion, the Witch and the Wardrobe, Collins, London 1974.
Lewis C.S., The Magician’s Nephew, Penguin Books, Middlesex 1964.
Lewis C.S., The Silver Chair, HarperCollins Children’s Books, London 2007.
Lewis C.S., The Voyage of the Dawn Treader, Penguin Books, Middlesex 1973.
Moreno Berrocal J., 50 años de la muerte de C.S. Lewis: el legado de Las Crónicas de Narnia, Andamio, Barcelona 2014.
Pearce J., C.S. Lewis y la Iglesia Católica, Ediciones Palabra, Madrid 2014.
Pearce J., Escritores conversos. La inspiración espiritual de una época de incredulidad, Ediciones Palabra, Madrid 2006.
Pié-Ninot S., La teología fundamental: “Dar razón de la esperanza” (1 Pe 3,15), Secretariado Trinitario, Salamanca 2002.
Pieper J., Las virtudes fundamentales, Rialp, Madrid 2007.
Redondo E. (ed.), Introducción a la Historia de la Educación, Ariel, Barcelona 2010.
Russell J.B., A History of Heaven: The Singing Silence, Princeton University Press, Princeton (NJ) 1997.
Sartre J.P., L’être et le néant, Aubier, Paris 1949.
Sayés J.A., Señor y Cristo, EUNSA, Pamplona 1995.
Timpe K., Boyd C.A. (eds.), Virtues and Their Vices, Oxford University Press, Oxford 2014.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 336
Liczba cytowań: 0
