Relacyjna przestrzeń społeczna wobec procesu odstąpienia od przestępczości na przykładzie funkcjonowania wspólnot motocrossowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2024.3.004Słowa kluczowe
resocjalizacja, odstąpienie od przestępczości, wsparcie, interakcje społeczne, relacje, motocross, wspólnotaAbstrakt
badaczy z obszaru pedagogiki resocjalizacyjnej. W podejmowanych analizach poszukują oni odpowiedzi na pytanie: jak jednostki odstępują od przestępczości oraz jakie czynniki ten proces wspierają?
Głównym celem artykułu jest ukazanie znaczenia więzi społecznych i relacji interpersonalnych w procesie odstąpienia od przestępczości na przykładzie funkcjonowania stowarzyszeń motocrossowych. Wywód opiera się na wynikach badań przeprowadzonych z wykorzystaniem metody etnograficznej oraz technik wywiadu, a także obserwacji uczestniczącej. Grupę badaną tworzyli uczestnicy wspólnot motocrossowych posiadający przeszłość kryminalną. Ukazane w artykule zagadnienia nie zostały dotychczas wykorzystane w obszarze teorii, jak i praktyki resocjalizacyjnej. Ponadto wyprowadzone w pracy wnioski i ich aplikacja, w szczególności do praktyki, mogą stanowić alternatywę dla nieskutecznych dotąd metod pracy z osobami opuszczającymi placówki zamknięte.
Przedstawione w pracy wyniki badań stanowią fragment większego projektu realizowanego w ramach przygotowywanej dysertacji doktorskiej pt. Odstąpienie od przestępczości osób związanych z motocrossem. Pozyskane dane pozwalają na wyciągnięcie wniosku, że przestępcy wskazują na potrzebę wsparcia w budowaniu relacji ze środowiskiem, które wzmacniają działania związane z odstąpieniem od przestępczości, umożliwiając im tym samym prawidłową adaptację do otoczenia
Bibliografia
Angrosino M. (2015). Badania etnograficzne i obserwacyjne, przeł. M. Brzozowska-Brywczyńska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Baraniak B. (2015). Wartościowe aspekty pracy spektrum zainteresowania grup defaworyzowanych, „Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne”, nr 14(1), s. 7–15.
Barczykowska A., Dzierzyńska S. (2012). Zastosowanie mentoringu w działaniach profilaktycznych i resocjalizacyjnych (na przykładzie Stanów Zjednoczonych), „Resocjalizacja Polska”, nr 3, s. 263–276.
Bernasiewicz M., Noszczyk-Bernasiewicz M. (2015). Punkty zwrotne (“turning points”) w przestępczej karierze: szansa dla resocjalizacji/rewitalizacji nieletnich przestępców, „Chowanna”, nr 1, s. 103–116.
Bersani B.E., Doherty E.E. (2013). When the Ties that Bind Unwind: Examining the Enduring and Situational Processes of Change behind the Marriage Effect, „Criminology”, t. 51, nr 2, s. 399–433.
Biel K. (2022). Zrozumieć odstąpienie od przestępczości. Definicje, teorie i kierunki badań empirycznych, „Archiwum Kryminologii”, t. 44, nr 2, s. 151–186.
Buck G. (2017). The Core Conditions of Peer Mentoring, „Criminology & Criminal Justice”, t. 18, nr 2, s. –17.
Chojecka J. (2021). Tutoring w profilaktyce pozytywnej – sposób na wzmacnianie odporności psychicznej i pozytywnego rozwoju dzieci i młodzieży, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny”, t. 40, nr 2, s. 153–172.
F.-Dufour I., Villeneuve M.-P., Perron C. (2018). Assisted Desistance in Informal Settings: A Scoping Review, „Canadian Journal of Criminology and Criminal Justice” t. 60, nr 2, s. 206–240.
Farrington D.P., West D.J. (1995). Effects of Marriage, Separation and Children on Offending by Adults Males, [w:] Z.S. Blau, J. Hagan (red.), Current Perspectives on Aging and the Life Cycle, t. 4, Delinquency and Disrepute in the Life Course, Greenwich, CT: JAI Press, s. 249–281.
Giordano P.C., Cernkovich S.A., Rudolph J.L. (2002). Gender, Crime, and Desistance: Toward a Theory of Cognitive Transformation, „American Journal of Sociology”, t. 107, nr 4, s. 990–1064.
Janiga W. (2002/2003). Praca w procesie wychowawczym, „Resovia Sacra”, t. 9/10, s. 235–245.
Kazemian L., Maruna S. (2009). Desistance from Crime, [w:] M.D. Krohn, A.J. Lizotte, G.P. Hall (red.), Handbook on Crime and Deviance, Dordrecht–Heidelberg–London–New York, Springer 2009, s. 277–296.
Klaus W. (2021). Sidła i udręki, czyli co stoi na przeszkodzie procesu odchodzenia od przestępczości?, [w:] W. Klaus, I. Rzeplińska, P. Wiktorska, D. Woźniakowska-Fajst (red.), Karierowicze kryminalni? Aktywność przestępcza w dalszych losach nieletnich, Warszawa: Wydawnictwo Instytut Nauk Prawnych PAN, s. 421–506.
Kluz M., Słomka A.S. (2016). Wychowawczy wymiar pracy, Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.
Kusztal J., Muskała M. (2022). Odstąpienie od przestępczości jako kategoria pojęciowa polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej, „Resocjalizacja Polska”, nr 24, s. 203–217.
Laub J. H., Sampson R. J. (2003), Shared Beginnings, Divergent Lives: Delinquent Boys to Age 70, Cambridge–Massachusetts–London.
Laub J.H., Frisch N.E. (2016). Translational Criminology, [w:] W.T. Blomberg, J. Brancale, K. Beaver, W. Bales (red.), Advancing Criminology and Criminal Justice Policy, London: Routledge, s. 52–62.
Laub J.H., Sampson R.J. (2001). Understanding Desistance from Crime, „Crime and Justice”, t. 28, s. 1–69.
Muskała M. (2017). Odstąpienie od przestępczości w teorii i praktyce resocjalizacyjnej, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Muskała M. (2019). O znaczeniu więzi społecznych w procesie resocjalizacji, „Studia Edukacyjne”, nr 52, s. 107–125.
Paternoster R., Bushway S. (2009). Desistance and the “Feared Self ”: Toward an Identity Theory of Criminal Desistance, „The Journal of Criminal Law and Criminology”, t. 99, nr 4, s. 1103–1156.
Polski Związek Motorowy – Główna Komisja Sportu Motocyklowego (2022). Regulamin Sportu Motocyklowego Zasady Rozgrywek MOTOCROSS 2022, Warszawa, https://pzm.pl/pliki/komunikat/gksm/2022-01/36722/zasady-rozgrywek-motocross-2022-projekt-7.pdf [dostęp: 5.02.2024].
Rocque M. (2021). But What Does It Mean? Defining, Measuring, and Analyzing Desistance From Crime in Criminal Justice, [w:] A. Solomon, J. Scherer (red.), Desistance From Crime Implications for Research, Policy, and Practice, Washington: National Institute of Justice, s. 1–40.
Ugelvik T. (2022). The Transformative Power of Trust: Exploring Tertiary Desistance in Reinventive Prisons, „The British Journal of Criminology”, t. 62, nr 3, s. 623–638.
Weaver B. (2019). Understanding Desistance: A Critical Review of Theories of Desistance, „Psychology, Crime & Law”, t. 25, nr 6, s. 641–658.
Ward T., Day A., Howells K., Birgden A. (2004). The Multifactor Offender Readiness Model, „Aggression and Violent Behavior”, t. 9, nr 6, s. 645–673.
Villeneuve M.-P., F.-Dufour I., Farral S. (2021). Assisted Desistance in Formal Settings: A Scoping Review, „The Howard Journal of Crime and Justice”, t. 60, nr 1, s. 75–100.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Magdalena Posłowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Akademii Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Akademii Ignatianum w Krakowie. Akademia Ignatianum w Krakowie jest uprawniona do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 33
Liczba cytowań: 0