Poradnictwo filozoficzne jako forma wspierania odporności człowieka
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPI.2024.1.004Słowa kluczowe
poradnictwo filozoficzne, odporność człowieka, poradnictwo, wsparcie, psychoterapia humanistycznaAbstrakt
Tematem niniejszego artykułu jest zagadnienie doradztwa filozoficznego jako skutecznego narzędzia wsparcia ludzkiej odporności. Doradztwo filozoficzne zachęca jednostki do uświadomienia sobie swoich przekonań i wartości, rozwijania umiejętności krytycznego myślenia i odnajdywania zasadniczego sensu w życiu. Może jednak nie być odpowiednie dla każdego i powinno być stosowane jako narzędzie uzupełniające wraz z innymi formami wsparcia, takimi jak np. psychoterapia humanistyczna. Niewątpliwie, ważne jest także rozważenie systematycznych badań nad potencjalnością korzyści i ograniczeń doradztwa filozoficznego, we wspieraniu np. indywidualnego zdrowia psychicznego, dobrego samopoczucia oraz szeroko rozumianej odporności człowieka.
Bibliografia
Achenbach G.B. (1995). “Philosophy, Philosophical Practice and Psychotherapy,” [in:] R. Lahav M. da Venza Tillmanns (eds.), Essays on Philosophical Counseling, Lanham (MD): University Press of America, pp. 61–74.
Cohen E.D., Sinaich S. (eds.). (2013). “Introduction,” [in:] Philosophy, Counseling, and Psychotherapy, Cambridge: Cambridge Scholars, pp. 1–11.
Culver C.M., Gert B. (1982). Philosophy in Medicine: Conceptual and Ethical Issues in Medicine and Psychiatry, Oxford: Oxford University Press.
Gibas J. (2017). Model transpersonalny: Podręcznik warsztatowy, Katowice: Instytut Tathata; Fundacja Hinc Sapientia.
Hadot P. (1995). Philosophy as a Way of Life: Spiritual Exercises from Socrates to Foucault, Oxford: Blackwell.
Luthar S., Cicchetti D., Becker B. (2000). “The Construct of Resilience: A Critical Evaluation and Guidelines for Future Work,” Child Development, vol. 73, no. 3, pp. 543–562.
Meier G. (1989). Philosophieren – Wie geht das? Wege zum selbständigen Denken, Frankfurt am Main: Josef Knecht.
Mills J. (2013). “Philosophical Counseling as Psychotherapy,” [in:] E.D. Cohen (ed.), Philosophy, Counseling, and Psychotherapy, Cambridge: Cambridge Scholars, pp. 100–111.
Padin R. (2013). “Defining Philosophical Counseling,” [in:] E.D. Cohen (ed.), Philosophy, Counseling, and Psychotherapy, Cambridge: Cambridge Scholars, pp. 16–33.
Polskie Towarzystwo Doradztwa Filozoficznego. (n.d.). Retrieved 4 December 2023, from https://doradztwofilozoficzneptdf.wordpress.com/.
Rogers C.R. (1973). Client-centered Therapy: Its Current Practice, Implications, and Theory, London: Constable.
Steckel C. (1993). “Directions in Pastoral Counseling,” [in:] R.J. Wicks, R.D. Parsons, D. Capps (eds.), Clinical Handbook of Pastoral Counseling, Mahwah (NJ): Paulist Press, pp. 26–36.
Stefaniak W. (2023). Psychoterapia odczytana na nowo. Konteksty filozoficzne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Stradomska M. (2018). “Aksjologiczne uwarunkowania odporności psychicznej i zdrowia,” Kultura i Wartości, no. 26, pp. 435–440.
Szasz T. (1991). Ideology and Insanity: Essays on the Psychiatric Dehumanization of Man, Syracuse (NY): Syracuse University Press.
Tageson C.W. (1982). Humanistic Psychology: A Synthesis, Homewood (IL): Dorsey Press.
Taylor J.S. (2013). “The Central Value of Philosophical Counseling,” [in:] E.D. Cohen (ed.), Philosophy, Counseling, and Psychotherapy, Cambridge: Cambridge Scholars, pp. 70–79.
Waller S. (2013). “How Does Philosophical Counseling Work? Judgment and Interpretation,” [in:] E.D. Cohen (ed.), Philosophy, Counseling, and Psychotherapy, Cambridge: Cambridge Scholars, pp. 34–43.
Woszczyk A. (2020). “Doradztwo filozoficzne jako forma wsparcia osób przebywających w ośrodkach penitencjarnych,” [in:] D. Lipski, M. Malinowski (eds.), Pedagogiczne aspekty edukacji filozoficznej z uwzględnieniem systemów penitencjarnych, Warszawa: Wydawnictwo DiG: Wyższa Szkoła Kryminologii i Penitencjarystyki w Warszawie, pp. 115–124.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Andrzej Tarchała
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że:
jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Polityka prywatności
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1380
Liczba cytowań: 0
