Odporność jako cecha leżąca u podstaw założenia Stowarzyszenia Byłych Uczniów Szkół Katolickich

Abstrakt

Mimo że wychowankowie Stowarzyszenia Byłych Uczniów Ks. Bosko stanowią największą grupę w rodzinie salezjańskiej, liczącą sto tysięcy członków zrzeszonych na całym świecie, to jednak jak dotąd brakowało im biografii swojego charyzmatycznego założyciela, urodzonego w Turynie Carla Gastiniego (1833–1902), którego 120. rocznicę śmierci uczczono w 2022 roku. Człowiek rodzinny, introligator i nauczyciel, a także okazjonalnie poeta i aktor, był pierwszym wychowankiem Oratorium św. Franciszka Salezego. Niewiele o nim wiadomo, poza pewnymi trzema anegdotami. W latach 1847–1902 był związany z Valdocco jako uczeń (najpierw jako uczeń dzienny, a następnie jako osoba mieszkająca w internacie), seminarzysta, parafianin, robotnik i artysta. Jego życie było przypadło na czasy, w których żył ks. Bosko, a którego on traktował jako swego drugiego ojca; to także okres powstania i rozwoju rodziny salezjańskiej, a nawet Włoch jako narodu. Wyrazem jego wdzięczności wobec salezjanów było założenie w 1870 roku charyzmatycznej fundacji – Stowarzyszenia Byłych Uczniów Ks. Bosko, które w 2020 roku obchodziło 150-lecie swego istnienia. Jego założenia były proste: stworzyć środowisko wzajemnej pomocy między byłymi kolegami, tak jak nauczył ich tego ks. Bosko, gdy byli studentami Oratorium. Stworzenie spójnej grupy wokół wartości było więc propozycją wspólnego stawiania czoła trudnościom. Stowarzyszenie to znalazło w Hiszpanii podatny grunt i szybko się zakorzeniło.