Problemy opieki pielęgniarskiej u noworodka z trisomią 21 – opis przypadku

Abstrakt

Wstęp. Zespół Downa (ZD) jest chorobą genetyczną, której przyczyną jest trisomia 21 pary chromosomów. Częstość występowania wynosi około 1:900 żywych urodzeń. Zespół Downa cechuje szereg cech fenotypowych, takich jak skośne oczy, zmarszczki nakątne, bruzda sandałowa na podeszwie stóp, poprzeczna linia główna na dłoni oraz opóźnienie rozwoju na każdej z płaszczyzn. Przypadłość ta często łączy się z innymi chorobami współistniejącymi, takimi jak zaburzenia słuchu, wzroku, wady serca, zaburzenia płodności i inne.

Cel. Celem pracy było zwrócenie uwagi na specyfikę opieki nad noworodkiem chorym na Zespół Downa, które zostało pozostawione przez rodziców w szpitalu.

Opis przypadku. Pacjentem opisywanym w pracy był noworodek płci żeńskiej urodzony drogą cięcia cesarskiego w 39. tygodniu ciąży. Tuż po porodzie dziecko zostało przeniesione na oddział Patologii Noworodka, gdzie umieszczono je w inkubatorze. W trakcie pobytu na oddziale odbyto konsultację genetyczną i endokrynologiczną. Wykonano szczepienie BCG oraz WZW typu B oraz wszystkie badania przesiewowe. Zły stan psychiczny matki uniemożliwiał jej opiekę nad noworodkiem. Dziecko rokowało dobrze, przejawiało jednak kilka problemów pielęgnacyjnych, m.in. wzmożoną płaczliwość, problemy gastryczne oraz problemy z przyjmowaniem pokarmów, ulewanie oraz obniżone napięcie mięśniowe.

Dyskusja. U dzieci z zespołem Downa występuje wiele problemów zdrowotnych, dotyczących obniżenia napięcia mięśniowego, które ma bezpośredni wpływ na problemy z przyjmowaniem pokarmu, trudności ze ssaniem i koordynacją ssania, połykaniem i oddychaniem, problemami żołądkowo-jelitowymi oraz ślinieniem się. Dlatego opieka nad pacjentem powinna być kompleksowa.

Wnioski. W opiece nad noworodkiem z zespołem Downa bardzo ważna jest uważna i ciągła obserwacja ogólnego stanu, zachowania i występowania ewentualnych objawów niepożądanych. (PNN 2024;13(4):156–163)