The Truth of the Person – Three Dimensions. Reinterpretation of Classical Formula of Truth
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2022.003Keywords
truth, person, transcendence, subject, witnessAbstract
The topic is considered in reference to John Paul II’s theory of the person. The primary problem is the relationship between two concepts: ‘personal dimension of truth’ and ‘classical formula of truth.’ The former points to the subjective aspect of cognition (cognition takes place in a person) and is not incompatible with the transcendence and objectivity of cognition results. The interiorization of the truth means a person’s commitment to be faithful to the truth and to one’s own cognition. The foundation of this commitment is selflessness of the cognition. The person’s truth has three dimensions: (1) cognitive: intellect confirms the truth of reality; (2) internal: a person internalizes the truth and recognizes it as its own; and (3) moral: the truth becomes the rationale for action and a factor in a person’s improvement. The confirmation of the truth by the mind and actions is a person’s most characteristic and unique act. To be oneself means to constantly transcend and improve oneself. The full measure of the personal truth lies in God, the Source of its existence and all gifts that determine the meaning and purpose of a person’s life. Who lives the truth and is willing to serve it, becomes its witness.
References
Chudy, W. (1984).Refleksja a poznanie bytu. Refleksja „in actu exercito” i jej funkcja w poznaniu metafizykalnym. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Jan Paweł II (1998). Encyklika Fides et ratio. Poznań: Pallottinum.
Jan Paweł II (2005). Pamięć i tożsamość. Kraków: Znak.
Jan Paweł II (2008). Przemówienie w siedzibie UNESCO. Paryż, 2 czerwca 1980. W: Przemówienia i homilie Ojca Świętego Jana Pawła II (s. 279–298). Kraków: Znak.
Judycki, S. (2001). O klasycznym pojęciu prawdy. Pobrano 5 maja 2022 z: https:// www.kul.pl/files/108/O%20klasycznym%20pojeciu%20prawdy.pdf.
Maryniarczyk, A. (2020). Prawda. W: A. Maryniarczyk (red.), Powszechna encyklopedia filozofii. Pobrano 15 maja 2022 z: http://www.ptta.pl/pef/pdf/p/prawda.pdf.
Penrose, R. (2021). Nowy umysł cesarza. Tłum. P. Amsterdamski. Poznań: Zysk i S-ka.
Podsiad, A. i Więckowski, Z. (red.) (1983). Mały słownik terminów i pojęć filozoficznych dla studiujących filozofię chrześcijańską. Warszawa: IW Pax.
Starnawski, W. (2005). Prawda podstawą wspólnoty. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
Starnawski, W. (2008).Prawda jako zasada wychowania. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
Starnawski, W. (2020).Pedagogia osoby Jana Pawła II. Interpretacja egzystencjalna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe UKSW.
Wojtyła, K. (1969). Problem teorii moralności. W: B. Bejze (red.), W nurcie zagadnień posoborowych, t. 3 (s. 217–249). Warszawa: Wydawnictwo ss. Loretanek-Benedyktynek.
Wojtyła, K. (1976). Znak, któremu sprzeciwiać się będą. Rekolekcje w Watykanie. Rzym – Watykan Stolica Apostolska 5–12 III 1976. Poznań–Warszawa: Pallottinum.
Wojtyła, K. (1979). Problem konstytuowania się kultury poprzez ludzką praxis. Roczniki Filozoficzne, 1, 9–20.
Wojtyła, K. (1991). W poszukiwaniu podstaw perfekcjoryzmu w etyce. W: K. Wojtyła, Zagadnienie podmiotu moralności (s. 201–212). Lublin: TN KUL.
Wojtyła, K. (1994a). Osoba i czyn. W: K. Wojtyła, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne (s. 45–344). Lublin: TN KUL.
Wojtyła, K. (1994b). Podmiotowość i „to, co nieredukowalne” w człowieku. W: K. Wojtyła, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne (s. 433–443). Lublin: TN KUL.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Stats
Number of views and downloads: 430
Number of citations: 0
