Synteza polskiej historiografii doby romantyzmu według Andrzeja Wierzbickiego. Rekonstrukcja modelu syntezy

Abstract

W tekście podjęłam próbę rekonstrukcji „modelu syntezy historiografii doby romantyzmu”, skonstruowanej przez Andrzeja Wierzbickiego w jego publikacji: Historiografia polska doby romantyzmu. Kontekstem historiograficznym dla pracy Wierzbickiego była zastana przez autora tradycja ujęć historii historiografii XIX w. oraz jego własne doświadczenie w ujmowaniu problemów historiografii XVIII i XIX w. Z kolei rekonstruując autorski model syntezy, brałam pod uwagę sposób ujęcia „historiografii doby romantyzmu”, zarówno jako ujęcia syntetycznego oraz jako oryginalnej konceptualizacji zadań i wyzwań dla historyka historiografii w końcu lat 90. Rekonstrukcja modelu została przeprowadzona w czterech krokach: 1) ustalenie stanu badań i roli istniejącej historiografii, 2) analiza refleksji Wierzbickiego wokół zakresu przedmiotowego syntezy, oraz 3) wokół ram chronologicznych, 4) zbadanie osi syntezy i jej układu kompozycyjnego. Podsumowanie zawiera argumentację na rzecz innowacyjnego charakteru syntezy historiografii doby romantycznej i jej inspirujący charakter dla późniejszych prac, powstających w obszarze historiografii romantycznej.