Sybille Krämer, Poznanie symboliczne u Leibniza – komentarz tłumacza

Abstrakt

Artykuł jest zwięzłym wprowadzeniem do polskiego przekładu Poznania symbolicznego u Leibniza autorstwa Sybille Krämer. Umiejscawiam argumentację autorki w kontekście zarówno jej badań nad ideą formalizacji, jak też w ramach szerszej dyskusji w badaniach nad Leibnizem, dotyczącej statusu znaków i symbolicznej reprezentacji w filozofii i logice autora Monadologii. Następnie omawiam analizę pojęcia expressio (wyrażenie) przeprowadzoną przez Krämer. Jej perspektywa pozwala na lepsze zrozumienie trudności, na jakie Leibniz natrafił w swojej dyskusji z Antoine’em Arnauldem. Argumentuję, że analiza przeprowadzona przez autorkę nie przypisuje mocnych ontologicznych założeń Leibnizjańskiemu rozumieniu pojęcia wyrażenia, w przeciwieństwie do tego, co można zauważyć w polskiej recepcji myśli filozofa. Na koniec zwracam uwagę na znaczenie badań Krämer nad myślą Leibniza dla późniejszego rozwoju pojęć technik kulturowych oraz obrazowości pisma.