Świętość księdza Józefa Sebastiana Pelczara w duszpasterskiej codzienności Sambora i Wojutycz – emanacja na pokolenia
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2024.022Słowa kluczowe
Ks. Józef Sebastian Pelczar, wikariusz, parafia, duszpasterstwo, ufność Bożej OpatrznościAbstrakt
W roku 2024 mija sto lat od śmierci św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa przemyskiego (1900–1924). Po otrzymaniu święceń kapłańskich w katedrze przemyskiej w 1864 r., ks. Pelczar został mianowany wikariuszem parafii w Samborze. Był to okres jego pierwotnej gorliwości, inspirowanej chęcią dalszej nauki w Wiecznym Mieście. Po powrocie ze studiów rzymskich, ks. dr Pelczar został ponownie posłany do pracy duszpasterskiej: najpierw do Wojutycz, a następnie znowu do Sambora. Jego drugi pobyt na parafiach ukazuje ks. dra Pelczara jako kapłana pokornego i posłusznego, który pomimo niedowartościowania z oddaniem pełnił zlecone mu obowiązki.
Ks. Pelczar wiernie przestrzegał przyrzeczenia posłuszeństwa władzy duchownej i nie wytyczał sobie swojej życiowej drogi w Kościoła. Jako dobrze uformowany kapłan pokornie poddawał się projektom Opatrzności. Całe jego bogate życie słusznie uzasadnia, że proszącemu, Pan Bóg zawsze daje więcej łask, niż on sam oczekuje (zob. 2 Kor 9, 8).
Bibliografia
«Sambor» w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Bronisław Chlebowski- Władysław Walewski, t. X (Warszawa: druk „Wieku” Nowy Świat, 1889), 227-246.
«Wojutycze», w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Bronisław Chlebowski, t. XIII (Warszawa: druk „Wieku” Nowy Świat, 1893), 773.
Borcz, Henryk. Archidiecezja przemyska – zarys dziejów, w: Rocznik 1997 archidiecezji przemyskiej (album), red. Józef Bar-Wacław Partyka-Bartosz Rajnowski (Przemyśl: Techgraf, 1997), 5-19.
Nędza, Julita Maria, „Zgromadzenie Sióstr Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (1894-1939)”, Nasza Przeszłość, 41(1974): 135-236.
Materiały na Niedzielę Słowa Bożego (21.01.2024), red. Henryk Witczyk, w: https://diecezja.legnica.pl/materialy-na-niedziele-slowa-bozego-21-01-2024/, dostęp 29. 01. 2024 r. , godz. 7.15.
Michalik, Józef. „I dzisiaj świętość jest możliwa”, w: Święty Józef Sebastian Pelczar (1842 -1924). Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Biskup Przemyski, red. Kubiś Adam, Wołczański Józef = Studia do dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, 17(2005): 5-10.
Modzelewska, Bożena. Osadczy, Włodzimierz. Lwowska archidiecezja katolicka, w: Encyklopedia katolicka, tom XI (Lublin: Tekst, 2006), k. 269-285.
Pelczar, Józef Sebastian. „Wybór Pism. Krótka kronika mojego życia”, Nasza Przeszłość, 29(1968): 23-117.
Pelczar, Józef Sebastian. Rozmyślania o życiu kapłańskim czyli Ascetyka kapłańska (Poznań: Pozkal, 2003).
Perkowska, Urszula. „Działalność uniwersytecka ks. Józefa Sebastiana Pelczara”, w: Święty Józef Sebastian Pelczar (1842 -1924). Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Biskup Przemyski, red. Kubiś Adam, Wołczański Józef = Studia do dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, 17(2005): 330-338.
Quintus Horatius Flaccus, Carmina III, 30; wydanie polskie: Dzieła wszystkie, przeł. i opr. Andrzej Lam (Warszawa: Verum, 1996).
Ravasi, Gianfranco. Il Libro dei Salmi, vol. 1 (Bologna: Edizioni Dehoniane, 1993).
Rinaudo, Spirito. I salmi preghiera di Cristo e della Chiesa (Torino-Leumann: Elle Di Ci, 1999).
Schematismus universi venerabilis cleri dioecesis rit. lat. premisliensis pro Anno Domini 1928 (Premisliae: Typis Iosephi Styfi, 1928).
Straszewicz, Marzenna. Łobos Ignacy, w: Encyklopedia katolicka, tom XI (Lublin: Tekst, 2006), k. 487.
Śliwa, Tadeusz. „Ustrój i organizacja diecezji przemyskiej w okresie rządów biskupa Józefa Sebastiana Pelczara (1901-1924)”, w: Święty Józef Sebastian Pelczar (1842 -1924). Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Biskup Przemyski, red. Kubiś Adam, Wołczański Józef = Studia do dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, 17(2005): 370- 381.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Jan Szczych
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 109
Liczba cytowań: 0
