Pedagogiczna recepcja kołowego modelu sposobów wierzenia (Circumplex of faith Modes)

Abstract

W procesie stawania się osobą dużą rolę odgrywa religijność. Na płaszczyźnie humanistycznej ukonstytuowały się różne koncepcje człowieka, które w ostatnim czasie znacząco wzbogacił zaproponowany przez Piotra Szydłowskiego i Jana Cieciucha kołowy model sposobów wierzenia (KMSW) – the Circumplex of Faith Modes. Model został opracowany z perspektywy emicznej, opisując różne formy religijności chrześcijańskiej, rozumianej jako relacja między człowiekiem a Bogiem we wspólnocie Kościoła. Sposób wierzenia odbywa się w dwóch domenach: relacji z Bogiem (Transcendencją) oraz na płaszczyźnie psychospołecznej (rola Kościoła, wspólnoty). Skoro model pozwala człowieka postrzegać jako byt integrujący warstwę materialną, psychologiczną i duchową, warto zapytać, na ile może stać się kluczowym w obszarze edukacji religijnej na każdym etapie jego życia? Zaproponowane w artykule pozycjonowanie osoby w kontekście jej indywidualnego potencjału rozwojowego daje możliwość przechodzenia pomiędzy poszczególnymi poziomami postaw religijnych. Dokonać się to może jedynie przy uprzedniej afirmacji osoby i jej teleologicznej perspektywy (szczęście, spełnienie i samorealizacja). Fundamentem tego procesu warto uczynić wiarę i nadzieję, a optymalną realizację osoby ludzkiej w perspektywie wieczności (maieutyka, miłość) swoistym portem przeznaczenia.