Krytyka współczesnej hipotezy sądu szczegółowego rozumianego jako samo-osąd człowieka w kontekście hermeneutyki teologicznej i integralności depozytu wiary
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2025.015Parole chiave
eschatologia, sąd szczegółowy, hermeneutyka teologiczna, tradycjaAbstract
Współcześnie zarówno w teologii, jak i duszpasterstwie bardzo powszechnie przyjmuje się interpretację sądu szczegółowego, według której podmiotem sądu jest nie sam Bóg, ale człowiek, który osądza siebie w obliczu prawdy Bożej. Hipoteza ta jest stosunkowo nowa. W artykule zatem zostaje podjęta kwestia zasadności i poprawności takiej interpretacji. Po pierwsze zostaje postawione pytanie, czy tak istotna zmiana interpretacyjna, która wprost zrywa z dosłownym przekazem Ewangelii jest z teologicznego punktu widzenia uzasadniona. Po drugie analizie zostaje poddana kwestia skutków oddziaływania takiej hipotezy na inne dziedziny i kwestie teologiczne. Integralność wiara sprawia, że zmiana w jednym artykule wiary może za sobą pociągać zmiany w innych artykułach, które nie zawsze są oczywiste.
Riferimenti bibliografici
Badura, Antoni. „Chrystologiczny wymiar eschatologii w ujęciu K. Rahnera.” Studia Koszaliński-Kołobrzeskie 3–4 (1994/95): 61–80.
Balthasar, Hans Urs von. Czy wolno mieć nadzieję, że wszyscy będą zbawieni, tłum. Stanisław Budzik. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, 1998.
Benedykt XII. „Benedictus Deus.” W Breviarium Fidei, red. Ignacy Bokwa. Poznań: Księgarnia świętego Wojciecha, 2007.
Dańczak, Andrzej. „Losy Endentscheidungshypothese L. Borosa: próba retrospekcji.” Collectanea Theologica 79, no. 3 (2009): 59–80.
Eckmann, Augustyn. „Obraz Boga w człowieku według św. Augustyna.” Roczniki Humanistyczne 51, no. 3 (2003): 75–84.
Hryniewicz, Wacław. Nadzieja zbawienia dla wszystkich. Od eschatologii lęku do eschatologii nadziei. Warszawa: Wydawnictwo Księży Werbistów VERBINUM, 1989.
Juszkiewicz, Wojciech. „Hipoteza ostatecznej decyzji. Filozoficzne ujęcie koncepcji śmierci Ladislausa Borosa.” Zeszyty Naukowe KUL 57, no. 1 (2015): 67–85.
Katechizm Kościoła Katolickiego. Poznań: Pallottinum, 2002.
Kosmulska, Bogna. „Orygenes i św. Augustyn o Bożej mocy i cierpliwości: patrystyczna (re)interpretacja biblijnego motywu upartego serca faraona.” Filo – Sofija 30, no. 3 (2015): 55–66.
Lemański, Janusz. „Serce faraona” – odpowiedzialność osobista czy bezwolne poddanie się działaniu Boga?” Colloquia Theologica Ottoniana 1 (2017): 35–58.
Łukaszuk, Tadeusz Dionizy. Ostateczny los człowieka i świata w świetle wiary katolickiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 2006.
Nowak, Joachim. „Poglądy K. Rahnera na koncepcję ostatecznej decyzji.” Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 25 (2005): 289–306.
Nowak, Joachim. „Śmierć jako w pełni personalny akt człowieka w świetle koncepcji ostatecznej decyzji.” Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 33 (2013): 229–246.
Rahner, Karl. „Das leben der Toten.” W Schriften zur Theologie Band IV, red. Karl Rahner, 429–440. Einsiedeln–Zürich–Köln: Benziger Verlag, 1960.
Ratzinger, Joseph. „Eschatologia – śmierć i życie wieczne.” W Joseph Ratzinger, Opera Omnia, tom X, 25–257. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2014.
Sobór Florencki. „Bulla unii dla Greków.” Nr 14–16. W Dokumenty Soborów Powszechnych, tom 3, red. Arkadiusz Baron i Henryk Pietras, 459–477. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2003.
Sobór Laterański IV. Konstytucje. Nr 2,7. W Dokumenty Soborów Powszechnych, tom 2, red. Arkadiusz Baron i Henryk Pietras, 220–325. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2003.
Sobór Trydencki. „Nauka i kanony o Najświętszej ofierze mszy świętej.” Rozdział 2. W Dokumenty Soborów Powszechnych, tom 4, red. Arkadiusz Baron i Henryk Pietras, 636–647. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004.
Studer, Basil. „Cechy naukowej pracy teologicznej.” W Historia teologii. Epoka patrystyczna, red. Angelo di Berardino i Basil Studer, 439–464. Kraków: Wydawnictwo M, 2010.
Tomasz z Akwinu. Summa Teologii, I, Q. 1–26, tłum. Marcin Beściak. Toruń–Warszawa–Poznań: Wydawnictwo W drodze, 2023.
Downloads
Pubblicato
Come citare
Fascicolo
Sezione
Licenza
Copyright (c) 2025 Jan Paweł Strumiłowski
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non opere derivate 4.0 Internazionale.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Stats
Number of views and downloads: 132
Number of citations: 0
