Rola autorytetu w katolickiej etyce wychowawczej. Współczesność i historyczne antecedencje
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2020.042Słowa kluczowe
katolicka etyka wychowawcza, autorytet, wychowanieAbstrakt
Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką wedle katolickiej etyki wychowawczej odgrywają autorytety w wychowaniu dzieci i młodzieży, a także dorosłych. Główny punkt odniesienia stanowią autorytety wychowawców, przede wszystkim zaś rodziców. Autor wyselekcjonował zagadnienia i przedstawił je na podstawie wybranej literatury przedmiotu, a także wybranych źródeł. Historyczne antycypacje uwzględnione w pracy stanowią uzupełnienie i mają służyć lepszemu zrozumieniu poruszanych zagadnień.
Bibliografia
Amorth G., Wyznania egzorcysty, Częstochowa 1997.
Astrei G. i A., Diano O., Błędy mamy i taty. Praktyczny poradnik dla rodziców, Kraków 2013.
Badziukiewicz B., Sałasiński M., Vademecum wychowawcy, Warszawa 2005.
Bartnik Cz. S., Człowiek od poczęcia osobą, „Teologia w Polsce” 2010, nr 4.
Brańka Z., Karanie i nagradzanie dzieci w rodzinie miejskiej, Kraków 2007.
Brynkus J., Ideologiczny kształt Dnia Dziecka w Polsce Ludowej, w: W kręgu rodziny epok dawnych: dzieciństwo, red. B. Popiołek, A. Chłosta-Sikorska, M. Gadocha, Warszawa 2014.
Carron J., Sens czwartego przykazania i historia jego interpretacji, „Communio” 1996, nr 1 (91).
Chłodna I., Autorytet rodziny – dobro czy przeżytek? „Człowiek w kulturze” 2011/2012, nr 22.
Chrobak S. SDB, Podstawy pedagogiki nadziei : współczesne konteksty w inspiracji personalistyczno-chrześcijańskiej, Warszawa 2009.
Czekalski R., Personalistyczne postawy wychowania, Warszawa 2009.
Forward S., Toksyczni rodzice, Warszawa 2011.
Gilski M., Początkowe stadia życia ludzkiego według Homera, „Polonia Sacra” 17 (2013) nr 1 (32).
Grajewski J. L., Czcij rodziców, Łomża 1994.
Historia ojców i ojcostwa, red. J. Delumeau, D. Roche, Warszawa 1995.
Jaroszyńsk P., O autorytet nauczyciela, „Człowiek w kulturze” 2011/2012, nr 22.
Jaroszyński J., Autorytety w świecie stereotypów – krytyczna ocena medialnego obrazu osobowości, „Kultura-Media-Teologia” 2010, nr 3.
Jaworski P., Psychopedagogika – czyli jak psychologia zmienia szkołę, „Cywilizacja. O nauce, moralności, sztuce i religii” 2003, nr 7.
Juszczyk J., Przekazy medialne a czas wolny dzieci w wieku wczesnoszkolnym, w: Pedagogika szkolna i wczesnoszkolna w sytuacji zmiany społecznej, kulturowej i oświatowej, pod red. S. Juszczyka, Katowice 2011.
Koclęga J., Funkcja mediów w komunikacji rodzinnej, w: Rodzina podmiotem wychowania i kreatorem komunikacji społecznej, Kraków 2010.
Kołodziej B., Wartość dziecka we współczesnym świecie, w: Oblicza dzieciństwa, red. D. Kornas-Biela, Lublin 2001.
Kołodziej B., Wartość dzi
ecka we współczesnym świecie, w: Oblicza dzieciństwa, red. D. Kornas-Biela, Lublin 2001.
Konopniuk T., Teologia „czwartej władzy”, w: Media wyznaniowe w Polsce 1989-2004, red. E. Kossewska, J. Adamowski, Warszawa 2004.
Kopeć E., Raport z przeprowadzonych badań dotyczących diagnozy wiedzy pedagogicznej posiadanej przez rodziców dzieci w wieku przedszkolnych w powiecie kolbuszowskim, „Roczniki Pedagogiczne” 2013, t. 5 (45), nr 1.
Kosiński K., Czy potrzebujemy jeszcze autorytetów?, „Więź” 2001, nr 1 (507).
Kossewska, J. Adamowski, Warszawa 2004.
Krupiński W. SJ, Wychowywać miłością, Kraków 2001.
Mastalski J., Jak dobrze wychować dziecko?, Kraków 2009.
Melody P., Toksyczna miłość, Warszawa 2005; R. Norwood, Kobiety, które kochają za bardzo, Poznań 2016.
Nowotka M., Kryzys współczesnej rodziny, „Wychowawca” 2014, nr 7.
Olbrycht K., Czy dorośli potrzebują edukacji aksjologicznej?, w: Aksjologia edukacji dorosłych, red. J. Kostkiewicz, Lublin 2004.
Pańpuch Z., Ideał nauczyciela-wychowawcy w pismach wybranych autorów starożytnych, „Zeszyty Edukacyjne” 2005, nr 3.
Pilch W, Człowiek w cywilizacji sieci, w: Logos i etos Cywilizacji zachodu, red. R. Kupczak, M. Jabłoński, Bielsko – Biała 2014.
Robaczewski A., O antropologię dla pedagogiki, „Cywilizacja. O nauce, moralności, sztuce i religii” 2003, nr 7.
Robaczewski A., O antropologię dla pedagogiki, „Cywilizacja” 2003, nr 7.
Sales M., Honor stawania się dzieckiem, czyli: co oznacza „Czcij ojca swego i matkę swoją”, „Communio” 1996, nr 1.
Salij J. OP, Szukającym drogi, Poznań 1993.
Sawicki M., Dziecko jest osobą. Szkice z teorii kształcenia i wychowania, Warszawa 1995.
Szast M., Samotność w dobie cyfryzacji, „Pedagogika Katolicka” 2012, nr 2.
Tarasiewicz T., Pseudoautorytet zdemaskowany, „Człowiek w Kulturze” 2011/2012, nr 22.
Tomaselli G., Twarzą w twarz z demonem. Nietypowy wywiad, Kraków 2015.
Wilk J., Wychowawca wobec pytania: „Kim jest dziecko”, w: Oblicza dzieciństwa, red. D. Kornas-Biela, Lublin 2001.
Wrońska K., Osoba i wychowanie. Wokół personalistycznej filozofii wychowania Karola Wojtyły Jana Pawła II.
Zalewski D., Nauczyciel wobec ideologizacji szkoły, „Zeszyty Edukacyjne” nr 3 2005.
Zielińska J., Samokształcenie nauczycieli poprzez media, w: Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy, red. W. Strykowski, W. Skrzydlewski, Poznań 2004.
Ziemska M., Rodzina a osobowość, Warszawa 1979.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Teologia i Człowiek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 390
Liczba cytowań: 0