Uregulowania konstytucji krajowej w perspektywie integracji europejskiej oraz kierunki niezbędnych uzupełnień

Abstrakt

Problem „wymiaru unijnego” Konstytucji RP szybko stał się przedmiotem szerokich analiz doktrynalnych, prowadząc rychło do daleko idącego konsensusu co do potrzeby, granic i meritum pożądanych uzupełnień i zmian w treści obowiązującej ustawy zasadniczej, w tym również wskazania,  że – w zasadzie – materia ta winna stanowić przedmiot uregulowania kompleksowego  w nowym rozdziale konstytucji. Swoistym „ukoronowaniem tego nurtu jest zapewne projekt ustawy o zmianie konstytucji (wraz z uzasadnieniem) z 30 czerwca 2010 roku, stanowiący bezpośrednio rezultat prac zespołu naukowego, powołanego przez Marszałka. W drugiej połowie VI. kadencji zostały wniesione do Sejmu cztery projekty ustaw o zmianie konstytucji. Trzy z nich dotyczyły – po raz pierwszy w 12 roku obowiązywania konstytucji – „materii unijnej”. Żaden z tych projektów nie został jednak uchwalony i z końcem kadencji Sejmu zostały one objęte zasadą dyskontynuacji. Stanowią one jednak oficjalny obraz wyobrażeń i dążeń sił politycznych co do konstytucyjnej regulacji interesującej nas materii.  Najistotniejsze znaczenie odgrywał w nim projekt prezydencki z 12 listopadav2010 roku dotyczący kwestii wynikających z przynależności Polski do Unii Europejskiej i jemu też najwięcej uwagi.