Błąd weryfikacyjny i błąd w nadzorze- nowe rodzaje błędów lekarskich powstałe w wyniku korzystania z systemów sztucznej inteligencji przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych

Abstrakt

Wyroby medyczne oparte na sztucznej inteligencji od kliku lat wykorzystywane są przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Zmiany w procesie diagnostycznym i leczniczym spowodowały, że konieczne wydaje się wyodrębnienie nowych rodzajów błędu lekarskiego, tj. błędu weryfikacyjnego jako podkategorii błędu diagnostycznego oraz błędu w nadzorze jako podkategorii błędu terapeutycznego. Sztuczna inteligencja stanowi jedynie narzędzie stosowane przez lekarza. Ma on obowiązek zweryfikowania poprawności diagnozy stawianej przez SI. Jeśli aktualny stan wiedzy medycznej pozwala na stwierdzenie, że wyniki analizy dokonanej przez sztuczną inteligencję są nieprawidłowe, a lekarz mimo to stawia diagnozę zgodnie z rozpoznaniem SI, dojdzie do popełnienia błędu weryfikacyjnego. W przypadku gdy chirurg będzie mógł korzystać z w pełni autonomicznego robota, jego zadania zmienią się całkowicie. Pozostanie mu jedynie obowiązek nadzoru robota chirurgicznego i przejęcia prowadzenia zabiegu w razie zaobserwowania nieprawidłowości w jego działaniu. Jeśli lekarz nie zatrzyma autonomicznego robota, mimo że zgodnie z aktualnym stanem wiedzy medycznej jego działanie jest nieprawidłowe lub mógłby za pomocą własnych rąk wykonać zabieg z większą precyzją lub zabieg skutkujący mniejszym uszczerbkiem na zdrowiu pacjenta, popełni błąd w nadzorze.