Tożsamość kulturowa (religijna) a wybory tłumacza
DOI:
https://doi.org/10.12775/RP.2013.003Słowa kluczowe
tłumaczenie, kontekst kulturowy, XVI wiekAbstrakt
W artykule poruszono problem wpływu kultury środowiskowej, a przede wszystkim religii, na pracę tłumacza, czego efektem są jego świadome wybory w kształtowaniu tekstu przekładowego. Owe ingerencje można rozpatrywać na różnych poziomach, dotyczą bowiem kwestii leksykalnych, gramatyczno-stylistycznych, a nawet treściowych. Ingerencja w warstwę treściową tłumaczonego dzieła może przybierać rozmaite formy. Tu skupiono się na środkach językowych, którymi translator operuje, by tekst mógł się wpisać w kulturalno-religijny nurt jego epoki. Omawiane utwory pochodzą głównie z XVI w.Bibliografia
Bieńkowska, D., 1999, Słownictwo i frazeologia w Psałterzu przełożonym przez ks. Jakuba Wujka (1594), Łódź.
Brzozowski, J., Filipowicz-Rudek M. (red.), 2009, Między oryginałem a przekładem XV. Obcość kulturowa jako wyzwanie dla tłumacza, Kraków.
Cieślikowa, A., 1996, „Jak »ocalić w tłumaczeniu« nazwy własne?”, [w:] Między oryginałem a przekładem II. Przekład, jego tworzenie się i wpływ, M. Filipowicz-Rudek, J. Konieczna-Twardzikowa (red.), Kraków, s. 311–320.
Cybulski, M., 1996, Staropolskie przekłady Psałterza [Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 41, z. 2], Łódź.
Drozd, A., 1999, Arabskie teksty liturgiczne w przekładzie na język polski XVII wieku. Zagadnienia gramatyczne na materiale chutb świątecznych, Warszawa.
Kowalska, D., 2007, „Sposoby wprowadzania przytoczeń w przekładzie Nowego Testamentu J.J. Wujka z 1593 roku”, [w:] Z zagadnień leksykologii i leksykografii języków słowiańskich, J. Kamper-Warejko, I. Kaproń-Charzyńska (red.), Toruń, s. 143–152.
Kulwicka-Kamińska, J., 2006, „Cechy wspólne piśmiennictwa Tatarów litewsko-polskich i kanonu tekstów scs. Geneza. Grafia. Ortografia”, [w:] Varia, t. XIV, M. Olšiak (red.), Bratysława, s. 15–23.
Kwilecka, I., 2003a, „Biblia Leopolity i Biblia Brzeska. Tradycja a nowoczesność przekładu”, [w:] Biblie staropolskie, I. Kwilecka (red.), Poznań, s. 29–37.
Kwilecka, I., 2003b, Studia nad staropolskimi przekładami Biblii, Poznań.
Lisowski, T., 2010, Sola Scriptura. Leksyka Nowego Testamentu Biblii Gdańskiej (1632) na tle porównawczym. Ujęcie kwantytatywno-dystrybucyjne, Poznań.
Luto-Kamińska, A., 2010, „Ex P. Terentii comediis Latinissimae colloquiorum formulae...” Mateusza z Kęt. Studium języka autora na tle polszczyzny XVI wieku, Warszawa.
Łapicz, Cz., Kitab Tatarów litewsko-polskich. Paleografia. Grafia. Język, Toruń 1986.
Moszyński, L., 2003, „Biblia Szymona Budnego. Charakterystyka przekładu”, [w:] Biblie staropolskie, I. Kwilecka (red.), Poznań, s. 41–48.
Pepłowski, F., 1978, „Zmiany językowo stylistyczne w Nowym Testamencie Szymona Budnego z 1574 r.”, [w:] Tekst. Język. Poetyka, M.R. Mayenowa (red.), Wrocław, s. 318–342.
Zarębski, R., 2004, Nazwy osobowe w polskich przekładach Nowego Testamentu, Łódź.
Zarębski, R., 2007, „Tłumaczenie obcych nazw geograficznych w dawnych i współczesnych polskich przekładach Nowego Testamentu”, [w:] Studia nad słownictwem dawnym i współczesnym języków słowiańskich, J. Kamper-Warejko, I. Kaproń-Charzyńska (red.), Toruń, s. 113–123.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 409
Liczba cytowań: 0
