Doświadczanie dorosłości osoby Głuchej w ujęciu jednostkowym i społecznym
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2020.003Słowa kluczowe
dorosłość, dorosły, g/Głuchy, tożsamość społeczno-kulturowa GłuchychAbstrakt
W artykule podjęto próbę ukazania specyfiki procesu kształtowania się tożsamości osób Głuchych*, a także wchodzenia w okres dorosłości. Sytuacja osób Głuchych w Polsce ulega zmianie, coraz więcej z nich podejmuje studia, zwiększa się dla tej grupy dostępność do rynku pracy, osoby Głuche mogą liczyć na wsparcie tłumaczy języka migowego. Te udogodnienia wpływają na poczucie niezależności i autonomii w podejmowaniu zadań związanych z okresem dorosłości. Jednak czy w rozumieniu subiektywnym, jednostkowym możemy mówić o pełnym realizowaniu przez te osoby zadań rozwojowych wynikających z okresu dorosłości? Jaką rolę w kontekście wchodzenia w dorosłość odgrywa tożsamość społeczno-kulturowa u osób Głuchych?Bibliografia
Bartnikowska U. (2010a), Głuchota – mniejszość językowa, kulturowa, pogranicze… czyli społeczny kontekst badania zjawisk związanych z uszkodzeniem słuchu, „Niepełnosprawność”, nr 4.
Bartnikowska U. (2010b), Sytuacja społeczna i rodzinna słyszących dzieci niesłyszących rodziców, Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń.
Białas M. (2007), Kompetencja językowo-kulturowa a tożsamość narodowa niesłyszących, [w:] E. Woźnicka (red.), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych, Polski
Związek Głuchych Oddział Łódzki, Łódź.
Brzezińska A. (red.) (2005), Psychologiczne portrety człowieka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
Csányi Y. (2004), Słuchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu, WSiP, Warszawa.
Czerniawska O. (1996), Trendy rozwojowe w zachowaniu ludzi dorosłych, [w:] T. Wujek (red.), Wprowadzenie do andragogiki, Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Warszawa.
De Clerck G. A. M. (2012), Contributing to an era of epistemological equity: A critique and an alternative to the practice of science, [w:] P. V. Paul, D. F. Moores (eds.), Deaf Epistemologies. Multiple perspectives on the acquisition of knowledge, Gallaudet University Press, Washington.
Grzesiak I. (2003), Nazwy osobowe w polskim języku migowym, „Prace Językoznawcze”, z. V.
Gunia G. (2006), Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Wybrane problemy teorii i praktyki surdologopedy, Oficyna Wydawnicza „Impuls”,
Kraków.
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.) (2007), Psychologia rozwoju człowieka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kobosko J. (2014), Edukacja głuchych. Materiały konferencyjne, RPO, Warszawa.
Korzon A. (2003), Znaczenie języka migowego we wczesnej komunikacji dzieci z zaburzeniami słuchu, [w:] E. Minczakiewicz, Dziecko niepełnosprawne. Rozwój i wychowanie, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Kossewska J. (2017), Perspektywa temporalna a zasoby osobowe głuchych/Głuchych w fazie wyłaniającej się dorosłości, [w:] E. Woźnicka (red.), Edukacja Niesłyszących – wczoraj, dziś i jutro, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź.
Krakowiak K. (2003), Szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu, Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli, Stalowa Wola.
Krakowiak K. (2006), Pedagogiczna typologia uszkodzeń słuchu i osób nimi dotkniętych, [w:] K. Krakowiak, A.
Dziurda-Multan (red.), „Nie głos, ale słowo…”. Przekraczanie barier w wychowaniu osób z uszkodzeniami słuchu, Wydawnictwo
KUL, Lublin.
Oleś P. (2015), Psychologia człowieka dorosłego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Pawełczyńska A. (1984), Czas i przestrzeń a formy poznania świata, [w:] S. Nowak (red.), Wizja człowieka i społeczeństwa w teoriach i badaniach naukowych, PWN, Warszawa.
Plutecka K. (2006), Kompetencje zawodowe surdopedagoga z wadą słuchu, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Podgórska-Jachnik D. (2007), Głusi wśród słyszących – głusi wśród Głuchych. Problemy integracji społecznej osób z uszkodzonym słuchem w aspekcie tożsamościowym, [w:] E. Woźnicka (red.), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych, Polski Związek Głuchych Oddział Łódzki, Łódź.
Podgórska-Jachnik D. (2013), Głusi: emancypacje, Wydawnictwo Naukowe WSP, Łódź.
Skarżyński H., Mueller-Malesińska M., Wojnarowska W. (2002), Klasyfikacja zaburzeń słuchu, „Logopedia”, nr 28.
Szczepankowski B. (1999), Niesłyszący – Głusi – Głuchoniemi. Wyrównywanie szans, WSiP, Warszawa.
Szczepankowski B. (2002), Język migowy a mowa ciała, [w:] M. Jasińska, J. Kuć (red.), Mowa ciała i jej funkcje w kulturze, Wydawnictwo Akademii Podlaskiej,
Siedlce 2002.
Szczupał B. (2004), Bezrobocie osób niepełnosprawnych jako zjawisko społeczne i edukacyjne, [w:] G. Dryżałowska, H. Żuraw (red.), Integracja społeczna osób niepełnosprawnych, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
Szewczuk W. (1961), Psychologia człowieka dorosłego, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Tomaszewski P. (2015a), Język migowy w perspektywie socjolingwistycznej, „Socjolingwistyka”, nr 29(4).
Tomaszewski P. (2015b), Rozwijanie kompetencji socjokulturowej w nauczaniu polskiego języka migowego, [w:] P. Tomaszewski, K. Bargiel-Matusiewicz, E. Pisula (red.), Społeczne i kulturowe aspekty zdrowia i niepełnosprawności, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Tomaszewski P., Kotowska K., Krzysztofiak P. (2017), Paradygmaty tożsamościu g/Głuchych: Przegląd wybranych koncepcji, [w:] E. Woźnicka (red.), Edukacja
Niesłyszących – wczoraj, dziś i jutro, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1417
Liczba cytowań: 0
