Znaczenie krytycznej gerontologii edukacyjnej dla badań i praktyki
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2013.009Słowa kluczowe
uczenie się, krytyczna gerontologia edukacyjna, krytyczna geragogika, UTW, senior, uczenie się przez całe życie, granice starościAbstrakt
Problem starości jest zagadnieniem atrakcyjnym i interesującym w kontekście starzejącego się społeczeństwa. Coraz więcej pojawia się badań na temat działań seniorów, ich uczestniczenia w różnych projektach, zajęciach, warsztatach na Uniwersytetach Trzeciego Wieku czy w klubach seniorów. Jednakże edukacyjny aspekt starości i starzenia się jest niewystarczająco rozpoznany naukowo. Osoby starzejące się i stare nie są w dalszym ciągu postrzegane jako potencjał edukacyjny. Artykuł porusza aspekt niejednoznacznej granicy starości oraz korzyści uczenia się w późnej dorosłości. Meritum artykułu stanowią rozważania na temat zagadnienia geragogiki krytycznej oraz krytycznej gerontologii edukacyjnej w odniesieniu do działań edukacyjnych proponowanych na wrocławskich Uniwersytetach Trzeciego Wieku.
Bibliografia
Błachnio A. (2012), Starość non profit. Wolontariat na Uniwersytetach Trzeciego Wieku w Polsce i na świecie, Wyd. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz.
Brzezińska A. (2005), Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.
Czerniawska O. (2007), Szkice z andragogiki i gerontologii, Wyd. Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, Łódź.
Formosa M. (2011), Critical educational gerontology: a third statement of first principles, “International Journal of Education and Ageing”, 2 (1), p.300–317.
Formosa M. (2012), Critical Geragogy: Situating Theory, “Journal of Contemporary Educational Studies”, 5, p.36–54.
Freire P. (1996), Pedagogy of the oppressed, Penguin Books, London.
Halicki J. (2010), Obrazy starości. Rysowane przeżyciami seniorów, Białystok, Wyd. Uniwersytetu w Białymstoku.
Hill R.D. (2010), Pozytywne starzenie się, Laurum,Warszawa.
Kurantowicz E., Nizińska A. (2012), Trajektorie uczenia się w instytucjach kształcenia ustawicznego, Wyd. Naukowe DSW, Wrocław.
Leszczyńska-Rejchert A. (2005), Człowiek starszy i jego wspomaganie: w stronę pedagogiki starości, Wydaw. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
Muszyński M. (2011), Do czego potrzebne są nam teorie starzenia się? [w:] S. Słowińska (red.), „Dyskursy Młodych Andragogów”, Zielona Góra.
Purdie N., Boulton-Lewis G., (2003), Learning needs of older adults, Educational Gerontology “An International Journal”, 29(2), p.129–149.
Skibińska E. (2006), Mikroświaty kobiet. Relacje autobiograficzne, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Skibińska E. (2008), Proces kształcenia seniorów, [w:] A. Fabiś (red.) Aktywność społeczna, kulturalna i oświatowa seniorów, Biblioteka Gerontologii Społecznej, Bielsko Biała.
Stuart- Hamilton I. (2006), Psychologia starzenia się. Wprowadzenie, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.
Szarota Z. (2010), Starzenie się i starość w wymiarze instytucjonalnego wsparcia, Wyd. Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków.
Szatur-Jaworska B., Błędowski P., Dzięgielewska M. (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Oficyna Wydawnicza Aspra-Jr, Warszawa.
Wawrzyniak J. (2009), Oblicza starości: biografia jako źródło czynników adaptacyjnych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, Łódź.
Withnall A. (2003), Reflection on lifelong learning and the Third Age [in:] J. Field & M. Leicester (ed.) Lifelong Learning: Learning Across the Lifespan, London and New York.
Zboina B. (2008), Jakość życia osób starszych, Stowarzyszenie „Nauka Edukacja Rozwój”, Ostrowiec Św.
Zych A. (1999), Człowiek wobec starości, „Śląsk”, Katowice.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 573
Liczba cytowań: 0
