Samokształcenie jako podstawa edukacji ustawicznej nauczycieli w pracach Józefa Półturzyckiego i w praktyce
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2022.006Słowa kluczowe
samokształcenie, edukacja ustawiczna, nauczyciel, zmiennośćAbstrakt
Samokształcenie i edukacja ustawiczna były ważnymi i wielokrotnie poruszanymi wątkami w bogatym dorobku literackim Profesora Józefa Półturzyckiego. W niniejszym tekście autor dokonuje krótkiego przeglądu publikacji opisujących wyżej wymienione zagadnienia. Opierając się na prezentowanym w nich sposobie interpretacji terminu i rozumienia procesu samokształcenia, przedstawia własne wnioski z badań przeprowadzonych w środowisku nauczycieli i dyrektorów szkół, mianowicie: brak wiedzy na temat teorii samokształcenia, mylenie go z uczeniem się niezamierzonym czy samouctwem, przekonanie o możliwości swobodnego posługiwania się terminem, brak procesu samokształcenia. Zebrany materiał potwierdza aktualność myśli i postulatów formułowanych przez Profesora Józefa Półturzyckiego
Bibliografia
Bauman Z. (2009), Sztuka życia, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Beck U. (2002), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Bereźnicki F. (2007), Podstawy dydaktyki, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, wyd. 2, Kraków.
Delors J. (red.) (1998), Edukacja – jest w niej ukryty skarb, Wyd. UNESCO, Warszawa.
Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (2003–2008), Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Faure E. (red.) (1975), Uczyć się, aby być, PWN, Warszawa.
Frąckowiak A., Gromadzka M., Półturzycki J. (2019), Samokształcenie w edukacji całożyciowej, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Warszawa–Radom.
Kwaśnica R. (1994), Wprowadzenie do myślenia o wspomaganiu nauczycieli w rozwoju, Wrocławska Oficyna Nauczycielska, Wrocław.
Kwiatkowska H. (2008), Pedeutologia, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Kwiatkowska H. (2012), Nauczyciel i jego (nie)przygotowanie. Wprowadzenie w problematykę obrad, [w:] M.M. Urlińska, A. Uniewska, J. Horowski (red.), „Po życie sięgać nowe…”. Teoria a praktyka edukacyjna, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H. (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Wydawnictwo Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu, Toruń.
Półturzycki J. (1983), Wdrażanie do samokształcenia, WSiP, Warszawa.
Półturzycki J. (1991), Dydaktyka dorosłych, WSiP, Warszawa.
Półturzycki J. (2002), Dydaktyka dla nauczycieli, Wydawnictwo Naukowe Novum Sp. z o.o., Płock.
Półturzycki J. (2014), Niepokój o dydaktykę, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Warszawa–Radom.
Półturzycki J. (2016), Spór o edukację ustawiczną. Polemiki i analizy, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Warszawa–Radom.
Śliwerski B. (2010), Myśleć jak pedagog, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2010.
Sztompka P., Socjologia, Wydawnictwo „Znak”, Kraków.
Wereszczyński K. (2016), Formy doradztwa metodycznego dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, [w:] K. Żegnałek (red.), Niektóre problemy wczesnej edukacji, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Siedlce.
Netografia:
Bibliografia Uniwersytetu Warszawskiego, http://bibliografia.uw.edu.pl/g2/main.pl?mod=s&p=6&a=1&s=4765&imie=J%F3zef&nazwisko=P%F3%B3turzycki&lim=25&ord= [dostęp: 9.02.2022].
Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kierowniczej Kadry Oświatowej, https://oskko.edu.pl/ [dostęp: 22.07.2022].
Superbelfrzy, https://www.superbelfrzy.edu.pl/category/superbelfrzy-razem-i-osobno/ [dostęp: 22.07.2022].
Dokumenty:
Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (Dz.U. z 2021 r., poz. 1762 ze zm.).
Rozporządzenie MEiN z dnia 8 maja 2019 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. z 2019 r., poz. 1045).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 67
Liczba cytowań: 0
