Dylematy rodziców podczas rehabilitacji dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym – studium przypadku

Abstrakt

Wprowadzenie. W pierwszym okresie leczenia dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd) konieczna jest rehabilitacja ruchowa. Celem pracy jest przedstawienie dylematów rodziców dziecka w czasie prowadzenia rehabilitacji dziecka metodą według Vojty.
Prezentacja przypadku. Studium przypadku dotyczy piętnastomiesięcznego chłopca z mózgowym porażeniem dziecięcym z niedowładem prawostronnym. Rodzice od urodzenia dziecka obserwowali mniejszą aktywność kończyny górnej prawej i wielokrotnie podkreślali fakt, że w okresie noworodkowym i wczesnym niemowlęcym zostali utwierdzani w przekonaniu, że dziecko jest zdrowe. W 10. miesiącu życia neurolog dziecięcy postawił wstępną diagnozę – mózgowe porażenie dziecięce z niedowładem prawostronnym, którą potwierdził w 13. miesiącu życia. Dziecko jest rehabilitowane metodą NDT-Bobath (Neurodevelopmental Treatment) oraz metodą Vojty. Podczas prowadzonych ćwiczeń metodą Vojty dziecko płacze i krzyczy. Zachowanie dziecka doprowadziło do wyłączenia się matki z terapii. Ojciec, pomimo poważnych wątpliwości kontynuuje ćwiczenia. Ponadto niepokój rodziców spowodowany jest wysokimi kosztami rehabilitacji prowadzonej w warunkach domowych.
Dyskusja. Mpd obejmuje grupę niepostępujących, o zmiennym obrazie klinicznym, zespołów ruchowych w następstwie uszkodzenia lub zaburzenia rozwojowego mózgu we wczesnym stadium jego rozwoju.
Wnioski. Rodzice dziecka niepełnosprawnego borykają się z koniecznością podjęcia decyzji wyboru najskuteczniejszej metody terapeutycznej dla ich dziecka, a źródłem permanentnego stresu jest odpowiedzialność za efekty prowadzonej rehabilitacji oraz perspektywa braku środków finansowych. W przypadkach podejrzenia zaburzeń rozwojowych dziecka istnieje konieczność stawiania rozważnej diagnozy przez lekarzy i terapeutów. Rozpoznanie mpd nigdy nie następuje jednoczasowo, a ustalane jest poprzez narastanie podejrzenia choroby. Rodzice dziecka niepełnosprawnego wymagają stałej oceny zapotrzebowania na pomoc specjalistów oraz opieki terapeutycznej.
(PNN 2012;1(1):23-28)