Cukrzyca jako czynnik ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu

Abstrakt

Wprowadzenie. Cukrzyca i udar mózgu to schorzenia o znacznym stopniu rozpowszechnienia i wysokich wskaźnikach śmiertelności.
Cel. Celem pracy jest analiza czynników ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu u chorych z cukrzycą i bez współistniejącej cukrzycy oraz określenie wpływu stężenia glikemii na rokowanie w tych grupach pacjentów.
Materiał i metody. Badaniami objęto 299 osób po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu (unm), w tym 21,5% z rozpoznaną i leczoną cukrzycą oraz 78,5% bez rozpoznanej cukrzycy, hospitalizowanych w 2010 roku w Klinice Neurologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej.
Wyniki. Cukrzyca występowała u 59,4% kobiet i 21,4% mężczyzn (NS). Średni wiek pacjentów z cukrzycą i udarem niedokrwiennym mózgu wynosił 74,62±11,89 lat, a bez współistniejącej cukrzycy 73,56±10,13 lat (NS).
Nadciśnienie tętnicze występowało wśród 80,4% pacjentów z unm bez cukrzycy i 92,2% ze współistniejącą cukrzycą (p<0,001). Migotanie przedsionków występowało u 40,4% chorych z unm bez cukrzycy i u 46,9% z unm i cukrzycą (NS). Stężenie triglicerydów wśród pacjentów z unm i cukrzycą wynosiło średnio 133,1±78,24 mg/dl
i było istotnie wyższe niż u pacjentów z unm bez cukrzycy (110,51±40,14 mg/dl) (p<0,05). Stężenie cholesterolu HDL u pacjentów z unm bez cukrzycy wynosiło średnio 44,10±13,66 mg/dl i było istotnie wyższe niż u pacjentów z unm i cukrzycą (40,17±11,72 mg/dl) (p<0,05). Zwężenie naczyń szyjnych stwierdzono u 14,9% pacjentów z unm bez cukrzycy oraz 29,7% z unm i cukrzycą (p<0,001). Średnie stężenie glukozy u pacjentów z unm i cukrzycą z I dobowego profilu glikemii na czczo wynosiło 198,65±66,41 mg/dl, a bez cukrzycy 164,70±77,84 mg/dl
(p<0,05). Średnie stężenie glukozy na czczo z ostatniego pomiaru glikemii przed wypisem u pacjentów z unm i cukrzycą wynosiło średnio 158,16±40,26 mg/dl, a bez cukrzycy 134,59±32,49 (p<0,001). Czas hospitalizacji pacjentów z unm i cukrzycą wynosił średnio 17,77±10,95 dni i był istotnie dłuższy niż pacjentów z unm bez cukrzycy (15,05±11,54 dni) (p<0,001). Zgon wystąpił u 9,4% osób z unm i cukrzycą oraz 8,9% bez cukrzycy (NS).
Wnioski. 1). Najczęściej występującymi czynnikami ryzyka u pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu były: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, migotanie przedsionków. Natomiast wśród pacjentów z cukrzycą i udarem niedokrwiennym mózgu były: nadciśnienie tętnicze, zwężenie naczyń szyjnych i podwyższone stężenie triglicerydów. 2). Stężenie glukozy przy przyjęciu przy pierwszym i ostatnim pomiarze na czczo było istotnie wyższe u pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu i współistniejącą cukrzycą oraz u osób, które zmarły. 3). Rokowanie u pacjentów
z udarem niedokrwiennym mózgu i cukrzycą było istotnie gorsze (dłuższy okres hospitalizacji, większy odsetek zgonów) w porównaniu do osób bez cukrzycy. (PNN 2012;1(4):136-143)