Wpływ czynników społeczno-demograficznych i klinicznych na jakość życia chorych na padaczkę

Abstrakt

Wprowadzenie. Padaczka jest jednym z najczęstszych neurologicznych zespołów chorobowych. Jej rozpoznanie rzutuje na poziom i jakość życia chorego na padaczkę, jego codzienne funkcjonowanie, a ocena jakości życia zależy w jednakowej mierze od czynników biologicznych, psychicznych i społecznych.
Cel. Celem badań było określenie zależności, między jakością życia a czynnikami społeczno-demograficznymi i klinicznymi osób chorych na padaczkę.
Materiał i metody. W badaniach uczestniczyły 154 osoby chore na padaczkę. Większość mieszkała w mieście powyżej 60 tys. mieszkańców i posiadała wykształcenie średnie. Ponad połowa była na rencie. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. W obrębie sondażu uwzględniono ankietowanie jako technikę badawczą. Analizę statystyczną wyników przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego Statistica for Windows 9.0. Za istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p<0,05.
Wyniki. Wykazano istotną statystycznie zależność pomiędzy jakością życia osób chorych na padaczkę a takimi czynnikami społeczno–demograficznymi, jak: miejsce zamieszkania (χ2=35,31; p=0,008), wykształcenie (χ2=56,47; p=0,0007), status zawodowy (χ2=71,86; p=0,0003), wiek (χ2=31,16; p=0,02). Nie stwierdzono zależności między jakością życia osób na padaczkę a płcią (χ2=15,61; p=0,07) i stanem cywilnym (χ2=30,35; p=0,2). Wykazano brak zależności między jakością życia a częstością napadów padaczkowych (χ2=43,88; p=0,1) i liczbą hospitalizacji (χ2=34,15; p=0,5).
Wnioski. Im wyższy jest poziom wykształcenia i aktywności zawodowej, tym wyższa jest subiektywna ocena jakości życia badanych. Ankietowani zamieszkujący aglomeracje miejskie wyżej oceniają jakość życia niżeli mieszkańcy wsi. Im starsi badani i dłuższy czas trwania choroby, tym gorsza subiektywna ocena jakości życia i stanu zdrowia. (PNN 2013;2(4):155-164)