Trudności w porozumiewaniu się z pacjentem z afazją w opinii personelu pielęgniarskiego

Abstrakt

Wprowadzenie. Nagłe wystąpienie afazji wskutek udaru mózgu pozbawia człowieka komunikacji z otoczeniem, jak też eliminuje z życia rodzinnego, społecznego i zawodowego. Trudności w porozumiewaniu się z pacjentem z afazją stanowią istotny problem w zapewnieniu właściwej opieki i poprawy jakości życia chorych. Dlatego też istotne jest posiadanie przez personel pielęgniarski wiedzy i umiejętności w zakresie komunikacji z pacjentem z zaburzeniami mowy o charakterze afazji.
Cel. Celem pracy była ocena trudności porozumiewania się z pacjentem z afazją, określenie możliwości komunikacji oraz analiza czynników wpływających na poprawę sytuacji pacjenta w opinii personelu pielęgniarskiego.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 100 pielęgniarek pracujących na oddziałach neurologii w sześciu specjalistycznych ośrodkach na terenie województwa pomorskiego w okresie od sierpnia 2012 do sierpnia 2013 r. Materiał badawczy zebrano za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety.
Wyniki. Analiza statystyczna dowiodła, że wiek, wykształcenie i staż pracy personelu pielęgniarskiego mają związek z posiadaną przez pielęgniarki wiedzą i umiejętnościami pokonywania trudności komunikacyjnych.
Wnioski. Pielęgniarki lepiej wykształcone z dłuższym stażem pracy, częściej deklarują chęć współpracy terapeutycznej z pacjentem z afazją. Większość ankietowanych wskazała, że niepodejmowanie działań terapeutycznych przez pielęgniarki wynika z przyczyn zewnętrznych, które dotyczą przeciążenia nadmiarem obowiązków. (PNN 2014;3(2):75–80)