Czynniki determinujące ocenę jakości życia dokonaną przez pacjentów, którzy przebyli udar mózgu

Abstrakt

Wstęp. Coraz częściej w badaniach dotyczących konsekwencji przewlekłych chorób neurologicznych odchodzi się od zasady wyłącznie biologicznego oceniania zdrowia człowieka, a przyjmuje się bardziej holistyczny punkt widzenia, w którym szczególną uwagę zwraca się na emocjonalne doznania pacjenta, jego samopoczucie i możliwości funkcjonowania w codziennym życiu.
Cel. Celem niniejszej dysertacji jest analiza czynników determinujących ocenę jakości życia dokonaną przez pacjentów, którzy przebyli udar mózgu.
Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 95 chorych po przebytym udarze mózgu Badania zostały przeprowadzone przy pomocy: Indeksu Jakości Życia Ferrans & Powers — wersja III, oceniającego ogólną jakość życia oraz jakość życia w aspekcie zdrowotno-funkcjonalnym, socjo-ekonomicznym, psychologiczno-duchowym i rodzinnym. W badaniach wykorzystano także skalę Akceptacji Choroby (AIS) oraz Wskaźnik Funkcjonalny „Repty”.
Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały istotne (p=0,006) różnice w poziomie akceptacji choroby przez osoby z różnym stopniem wydolności funkcjonalnej. Jako konieczny warunek spełnienia w życiu 91,6% badanych wskazało możliwość kontynuacji pracy. Dla 84,20% ankietowanych niezbędne dla spełnienia wżyciu były dobre relacje z dziećmi. 80% badanej populacji do podstawowych cech dobrostanu zaliczyło zdrowie. Dla 78,90% respondentów konieczne dla osiągnięcia szczęścia było szczęście rodziny, a około trzy czwarte ankietowanych za bardzo ważne w samorealizacji uznało, praktyki religijne (75,80%), zdrowie najbliższej rodziny (75,80%) oraz pozbycie się przewlekłego bólu (74,70%).
Wnioski. 1) Zdolność do samodzielnego funkcjonowania sprzyja akceptacji skutków przebytego udaru mózgu. 2) Największy problem z przystosowaniem się do nowej rzeczywistości życia z chorobą mieli respondenci, którzy byli samodzielni lecz w niektórych czynnościach musieli korzystać z pomocy innych. 3) Ponad dziewięćdziesiąt procent badanych jako konieczny warunek spełnienia w życiu wskazało możliwość kontynuacji pracy. 4) Odczuwana jakość życia ulega drastycznemu obniżeniu u pacjentów, którzy przeszli udar między trzecim miesiącem a rokiem przed udziałem w badaniu. 5) Do obniżonego poczucia dobrostanu badanych w największej mierze przyczynił się negatywny wpływ narastających problemów w wykonywaniu podstawowych czynnościach dnia codziennego, szczególnie w aspekcie zdrowie i funkcjonowanie. 6) Ograniczona po przebyciu udaru mózgu wydolność funkcjonalna oraz problemy z akceptacją choroby nie zakłócają w ocenie pacjentów relacji z rodziną. (PNN 2016;5(4):136–143)