„Fenomen świętego” wśród antropologicznych uwarunkowań wiary religijnej

Abstrakt

Autor omawia „fenomen świętego” jako element należący do przestrzeni wiary religijnej. Według biblijnego przekazu, Bóg szuka człowieka i prowadzi do spotkania ze sobą. Ze strony człowieka warunkiem tego spotkania jest wiara. Wiara jest cnotą i charyzmatem. Cnota służy zbawieniu człowieka, a także prowadzi do osobistego spotkania z Bogiem. Charyzmat uzdalnia do pracy na rzecz wspólnoty eklezjalnej. Wiara rozwija się w środowisku „ludzkim”, na które składa się wspólnota, działania edukacyjne oraz osobiste życie religijne. Święci należą do ludzkiego środowiska wiary, jako bohaterowie cnót chrześcijańskich, nauczyciele wiary i cudotwórcy. Beatyfikacja i kanonizacja wskazuje na charyzmat wiary zmarłego chrześcijanina. „Fenomen świętego” wyraża chrześcijański etos oraz nadrzędność życia wiecznego wobec doczesnego. Oznacza też istnienie relacji między żywymi i zmarłymi.