Beetwen the notes – rozumienie dorosłości w perspektywie muzyki popularnej. Refleksje młodych dorosłych
DOI:
https://doi.org/10.12775/ED.2020.015Słowa kluczowe
dorosłość, kultura popularna, muzyka popularna, edukacja dorosłychAbstrakt
Pomimo licznych opracowań i badań nad dorosłością andragodzy nieustannie poszukują odpowiedzi na pytania: czym jest dorosłość? jakie są jej atrybu- ty? jakie znaczenia przypisują dorosłości osoby dorosłe (wkraczające w dorosłość)? Z kolei jednym z interesujących poznawczo kierunków refleksji nad dorosłością jest poszukiwanie jej istoty w perspektywie muzyki popularnej. W tym miejscu warto podkreślić, iż w andragogice aktywności poznawcze ukierunkowane na (roz)pozna- wanie edukacyjnego potencjału muzyki popularnej czy też (roz)poznawanie jej jako obszaru nieformalnego uczenia się są wciąż incydentalne. Prezentowane treści są wyrazem poszukiwań odpowiedzi na pytania: jak rozumiana jest dorosłość przez osoby dorosłe? jakiego rodzaju skojarzenia utożsamiane są z terminem „dorosłość”? jakie znaczenia osoby dorosłe przypisują (własnej) dorosłości? Tekst służy prezen- tacji refleksji studentów pedagogiki na temat dorosłości – refleksji (za)inicjowanej poprzez słuchanie i namysł nad treścią utworów muzycznych. W artykule została także opisana praktyka akademicka dotycząca wykorzystania muzyki popularnej w pracy z dorosłym.
Bibliografia
Arnett, J.J. (2000). Emerging Adulthood: A Theory of Development from the Late Teens Through the Twenties, American Psychologist. Pobrane z: https://www.researchgate. net/publication/12476725 [dostęp: 10.09.2020].
Bennett, A. (2008). Towards a Cultural Sociology of Popular Music, Journal of Sociology, Pobrane z: http://hdl.handle.net/10072/22997 [dostęp: 05.09.2020].
Bokiniec, M. (2007). Kultura wysoka – kultura niska – Richard Shusterman i Noël Carroll. Sztuka i Filozofia, nr 30, s. 100‒112.
Bokszański, Z. (2005). Tożsamości zbiorowe. Warszawa: PWN.
Brzezińska, A. (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Gdańsk: GWP.
Brzezińska, A. (2017). Tożsamość u progu dorosłości. Wizerunek uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Poznań: UAM.
Brzezińska, A., Kaczan, R., Piotrowski, K., Rękosiewicz, M. (2011). Odroczona dorosłość:
fakt czy artefakt? Nauka, nr 40, s. 67–107. Pobrane z: http://journals.pan.pl/dlibra/
show-content?id=91791& [dostęp: 05.09.2020].
Chmiel, A. (2013). Psychoneuroestetyka: nowa nauka – nowe media – nowe pokolenia? Pobrane z: http://depot.ceon.pl/handle/123456789/1694 [dostęp: 08.09.2020].
Czerniawska, O. (1996). Trendy rozwojowe w zachowaniu ludzi dorosłych. W: T. Wujek (red.), Wprowadzenie do andragogiki. Radom: Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji, s. 36–46.
DeNora, T. (2000). Music in Everyday Life. Cambridge: Cambridge University Press.
Dubas, E. (2005). Andragogiczne poszukiwania rozumienia dorosłości. W: E. Dubas
(red.), Człowiek dorosły – istota (nie)znana? Płock: Wydawnictwo Naukowe Novum, s. 41–53.
Dubas, E. (2009). Auksologia andragogiczna. Dorosłość w przestrzeni rozwoju i edukacji. Rocznik andragogiczny, s. 133–149.
Dubas, E. (2015). Przygotowanie do dorosłości – być i stawać się dorosłym. Edukacja Dorosłych, nr 1, s. 9–21.
EPALE – Elektroniczna platforma na rzecz uczenia się dorosłych w Europie. Pobrane z:
https://epale.ec.europa.eu/pl/resource-centre/content/laboratorium-inspiracji-andra-
gogicznych [dostęp: 10.09.2020].
Golonka-Legut, J. (2018). Muzyka popularna jako źródło refleksji nad dorosłością. Album
The Dark Side Of The Moon grupy Pink Floyd jako droga do (z)rozumienia istoty dorosłości i przygotowywania się do niej. Edukacja Dorosłych, nr 1, s. 59–72.
Grotowska-Leder, J. (2019). Osiąganie dorosłości i młodzi dorośli jako kategorie analiz socjologicznych. Przegląd Socjologii Jakościowej, tom XV, nr 4, s. 6–12. DOI: https:// doi.org/10.18778/1733-8069.15.4.01.
Pobrane z: http://www.qualitativesociologyre- view.org/PL/volume48_pl.php [dostęp: 27.08.2020].
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (2004). Psychologia rozwoju człowieka – część 2. Charakterystyka okresów życia człowieka. Warszawa: PWN.
Harwas-Napierała, B. (2012). Dorosłość jako spełnienie. Drogi i zagrożenia rozwoju człowieka w okresie dorosłości. Kraków: Libron.
Jakubowska-Baranek, J. (2016). Wykorzystanie filmu edukacyjnego „Niebieskoocy” na za- jęciach ze studentami. Kultura – Społeczeństwo – Edukacja, nr 1(9), s. 135–145. DOI: https://doi.org/10.14746/10.14746/kse.2016.9.11. Pobrane z: https://pressto.amu.edu. pl/index.php/kse/article/view/9465/9152 [dostęp: 11.09.2020].
Jakubowski, W. (2001). Edukacja i kultura popularna. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Jakubowski, W. (2012). Sztuka filmowa jako miejsce uczenia się. W: W. Jakubowski (red.), Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych. Kraków: Impuls, s. 111–126.
Jeziński, M. (2011). Muzyka popularna jako wehikuł ideologiczny. Toruń: Wyd. Nauk. UMK.
Kudlińska-Chróścicka, I. (2019). Stawanie się osobą dorosłą w czasach płynnej nowo- czesności w doświadczeniach wielkomiejskich młodych dorosłych. Przegląd So- cjologii Jakościowej, tom XV, nr 4, s. 34–60. DOI: http://dx.doi.org/10.18778/1733 8069.15.4.03. Pobrane z: http://www.qualitativesociologyreview.org/PL/volume48_ pl.php [dostęp: 27.08.2020].
Malewski, M. (2013). „Dorosłość” – kłopotliwa kategoria andragogiki. Teraźniejszość Człowiek – Edukacja, nr 3(63), s. 23–40.
Moon, J. (2001). PDP Working Paper 4 Reflection in Higher Education Learning. Pobrane z: https://www.researchgate.net/profile/Jenny-Moon/publication/255648945_ PDP_Working_Paper_4_Reflection_in_Higher_Education_Learning/ links/5596672f08ae99aa62c76f45/PDP-Working-Paper-4-Reflection-in-Higher- -Education-Learning.pdf [dostęp: 15.02.2021].
Oleś, P. (2015). Psychologia człowieka dorosłego. Ciągłość – zmiana – integracja. Warszawa: PWN.
Perkowska-Klejman, A. (2013). Uczenie się i edukacja refleksyjna dorosłych. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, nr 3, s. 27–35.
Pietrasiński, Z. (1990). Rozwój człowieka dorosłego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna.
Piotrowski, G. (2016). Muzyka popularna. Nasłuchy i namysły. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Pryszmont-Ciesielska, M. (2012). Dydaktyczny i metodologiczny potencjał fotografii w krytycznej edukacji akademickiej. W: P. Rudnicki, M. Starnawski, M. Nowak- -Dziemianowicz (red.), Władza, sens, działanie. Studia wokół związków ideologii i edukacji. Wrocław: WN DSW, s. 203–219.
Przyszczypkowski, K. (2003). Dorosłość jako kategoria pedagogiczna. W: D. Jankowski, K. Przyszczypkowski, J. Skrzypczak (red.), Podstawy edukacji dorosłych. Poznań: WN UAM, s. 33–47.
Radlińska, H. (1974). Oświata dorosłych. Zagadnienia. Dzieje formy. Pracownicy. Organizacja. Warszawa: Ludowy Instytut Oświaty i Kultury.
Sulik, M. (2019). Dixit – mój edukacyjny exit. W: Sześć kontekstów uczenia (się) dorosłych. Wybór tekstów opublikowanych na platformie EPALE w 2019 r. Warszawa: Wydawnictwo FRSE, s. 99–102.
Szpunar, M. (2017). Emotywne aspekty recepcji muzycznej. Kultura Współczesna, nr 3 (96), s. 68–77.
Wiszejko-Wierzbicka, D., Kwiatkowska, A. (2018). Wchodzenie w dorosłość. Ogólnopolskie badanie Młodych Polaków w wieku 18–29 lat. Studia Socjologiczne, nr 2(229), s. 147–176. DOI: 10.24425/122467. Pobrane z: http://journals.pan.pl/dlibra/publica- tion/122467/edition/106745/content/wchodzenie-w-doroslosc-ogolnopolskie-badanie- -mlodych-polakow-w-wieku-18-29-lat-wiszejko-wierzbicka-dorota-kwiatkowska- -agnieszka?language=pl [dostęp: 08.09.2020].
Wyrzykowska, K. (2017). Muzyka, młodzież i styl życia. O uczestnictwie w kulturze mu- zycznej warszawskiej młodzieży. Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Socjologiczne.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 490
Liczba cytowań: 0