Odrębność i współzależność przestrzeni edukacyjnych studentów. Mityczna hybryda trzech środowisk edukacyjnych
DOI:
https://doi.org/10.12775/ED.2024.003Słowa kluczowe
przestrzeń edukacyjna, środowisko edukacyjne, studenci, przestrzeń hybrydalnaAbstrakt
Współczesny człowiek zdobywa wiedzę na wielu płaszczyznach z wykorzystaniem różnych metod i strategii. Począwszy od edukacji tradycyjnej (indoor – wewnątrz placówki), uważanej niegdyś za jedyny sposób nauki, po czerpanie wiedzy z najbliższego otoczenia, życia i funkcjonowania (edukacja outdoor – na zewnątrz instytucji), aż po wykorzystanie nowoczesnych technologii i poszukiwanie informacji w przestrzeni wirtualnej. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie charakterystyki wymienionych trzech środowisk edukacyjnych, w których żyje współczesny młody człowiek (student). Wskazane przestrzenie mimo występujących różnic i odrębności są od siebie zależne i wzajemnie się uzupełniają, tworząc przestrzeń hybrydalną – nowy wymiar edukacji młodych dorosłych.
Bibliografia
Banaś, M., Czech, F., Kołaczek, M. (2019). Podsumowanie: Trzecia misja uczelni i różne drogi jej realizacji. Pobrane z: https://ruj.uj.edu.pl/server/api/core/bitstreams/ dd047dad-f081-4148-842b-14fdb43ab0a8/content Bielinis, L. (2021). Uczenie się w przestrzeniach cyfrowych uniwersytetu. Studium teoretyczno-empiryczne. Kraków: Wydawnictwo Impuls.
Borawska-Kalbarczyk, K. (2017). Wirtualne środowisko kształcenia w procesie wspierania motywacji do uczenia się. Konteksty Pedagogiczne, nr 2(9), s. 153–164. Chlipała, P. (2020). Możliwości i ograniczenia, prowadzenia wywiadów pogłębionych w przestrzeni realnej i wirtualnej. W: K. Mazurek-Łobocińska, M. Sobocińska (red.), Badania marketingowe w gospodarce cyfrowej (s. 182–194). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Daszkiewicz, M., Wrona, S. (2014). Zogniskowane wywiady grupowe online jako alternatywa dla tradycyjnych metod gromadzenia danych – szanse rozwoju i wyzwania dla badaczy. Pobrane z: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=278808 (22.01.2024).
Dąbrowski, M. (2013). E-learning w szkolnictwie wyższym. Pobrane z: https://www.bing. com/ck/a?!&&p=1748028f46275ccdJmltdHM9MTcyMjI5NzYwMCZpZ3VpZD0zMjQxMTQ2My0zOWVmLTZjMjItMmM5Mi0wMGU0MzhjZTZkNmQmaW5zaWQ9NTE5OA&ptn=3&ver=2&hsh=3&fclid=32411463-39ef-6c22-2c92-00e438ce6d6d&psq=E+%e2%80%93+learning+w+szkolnictwie+wy%c5%bcs zym%2c+&u=a1aHR0cHM6Ly9iaWJsaW90ZWthbmF1a2kucGwvYXJ0aWNsZXMvMTQ5NjY1NzIucGRm&ntb=1 (30.04.2024). Dziekońska J. (2020). Kultura dziecięca w internecie. Studium netnograficzne. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego. Gardziński, P. (2015). Przestrzeń cyfrowa – arealny nowy świat. ARCHITECTURE et ARTIBUS, 1, s. 25–35.
Gołębniak, B.D. (2020). Konstruktywistyczna edukacja do konstruktywistycznego nauczania. Redefinicja relacji teorii i praktyki w akademickim kształceniu nauczycieli. Problemy wczesnej edukacji, 4(51), s. 32–46, DOI: https://doi.org/10.26881/ pwe.2020.51.03.
Gołębniak, B.D., Ostoja-Solecka, K. (2017). Kompetencje nauczycieli w zakresie korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnej w nauczaniu. Z badań etno-pedagogicznych. Pobrane z: http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.mhpcccfb304-2bfe-4d73-b6d0-c782556225be/c/RL_T43_1_Golebniak_Ostoja-Solecka. pl (4.02.2024). https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/150371/banas_czech_kolaczek_podsumowanie_trzecia_misja_2019.pdf?sequence=2&isAllowed=y (2.12.2023), DOI: 10.12797/9788381381529.17. Jaskuła, S. (2021). Hybrydalna wędrówka między wymiarami. Journal of Modern Science, t. 1/46, s. 41–55, DOI: 10.13166/JMS/139690.
Jaskuła, S., Korporowicz, L. (2017). Współczesne paradygmaty dialogu międzykulturowego. Edukacja Humanistyczna, 2(37), s. 33–43. Juszczyk, S. (2004). Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej jako element przestrzeni edukacyjnej. Dydaktyka Informatyki, 1, s. 85–103. Kapica, G., Kapica, M. (2017), Szkoła wyższa w lokalnej przestrzeni edukacyjnej. Pobrane z: https://repo.uni.opole.pl/docstore/download/UO2f5d074f459842f8af49afbd04526f0e/KapicaM-Szkola.pdf (29.11.2023). Kruk, J. (2020). Uczenie się w środowisku i dla środowiska jako wymóg współczesności. Pobrane z: https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/pwe/article/view/5047/4947 (29.01.2024). DOI: https://doi.org/10.26881/pwe.2020.50.01. Kubinowski, D. (2018). Możliwości zastosowania społecznych badań internetowych w konstruowaniu wiedzy pedagogicznej. Przegląd Badań Edukacyjnych, 25, s. 333–343. DOI:10.12775/PBE.2017.033 34
Kwiatkowska, H. (2001). Czas, miejsce, przestrzeń – zaniedbane kategorie pedagogiczne. W: A. Nalaskowski, K. Rubacha (red.), Pedagogika u progu trzeciego tysiąclecia (s. 22–28). Toruń: Wydawnictwo UMK.
Morbitzer, J. (2010). Współczesna przestrzeń edukacyjna. W: J. Grzesiak (red.), Ewaluacja i innowacje w edukacji. Kompetencje i odpowiedzialność nauczyciela (s. 59–68). Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Morbitzer, J. (2015). O nowej przestrzeni edukacyjnej w hybrydowym świecie. Labor et Educatio, 3, s. 411–430.
Pauluk, D. (2016). Ukryte programy uniwersyteckiej edukacji i ich rezultaty. Doświadczenia studentów pedagogiki. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Piotrowska-Piątek, A. (2017). Trzecia misja szkół wyższych w Polsce w kontekście ich roli w rozwoju regionalnym. Pobrane z: https://econjournals.sgh.waw.pl/EEiM/article/ view/1187/1052 (24.01.2024). DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0010.5936
Plichta, P. (2017). Socjalizacja i wychowanie dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w erze cyfrowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Poynter, R. (2010). The handbook of online and social media research. Tools and techniques for market researchers. Chichester: John Wiley and Sons.
Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5), p. 1–6.
Ptaszek, G., Bigaj, M., Dębski, M., Pyżalski, M., Stunża, G. (2020). Zdalna edukacja – gdzie byliśmy, dokąd idziemy? Wstępne wyniki badania naukowego „Zdalne nauczanie a adaptacja do warunków społecznych w czasie epidemii koronawirusa”. Pobrane z: https:// repozytorium.bg.ug.edu.pl/info/report/UOG9d60396e68ab4081bd84cdb8c89ef6a3/ ( 15.03.2024). DOI:10.13140/RG.2.2.25737.67685.
Retkiewicz, W. (2002). Przestrzeń wirtualna jako miejsce pracy, usług, wypoczynku i „zamieszkania”. Pobrane z: https://www.researchgate.net/profile/WojciechRetkiewicz/publication/306030874_Przestrzen_wirtualna_jako_miejsce_pracy_uslug_ wypoczynki_i_’zamieszkania’/links/57ab533408ae0932c9712546/Przestrzen-wirtualna-jako-miejsce-pracy-uslug-wypoczynki-i-zamieszkania.pdf (3.01.2024).
Retkiewicz, W. (2014). Przestrzenna natura cyberprzestrzeni. W: Z. Rykiel, J. Kinal (red.), Wirtualność jako realność (s. 11–22). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Sloan, L., Quan-Haase A. (2017). The sage handbook of social media research methods. Los Angeles: Sage.
Sysło M.M. (2005). Rozwój technologii informacyjnej a edukacja – stan, kierunki, wyzwania, http://www.ptde.org/file.php/1/Archiwum/XI/2.pdf (10.01.2014).
Szpunar, M. (2007). Badania Internetu vs. badania w Internecie, czyli jak badać nowe medium: podstawowe problemy metodologiczne. Pobrane z: https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/ handle/item/130121 (25.01.2024).
Śliwerski, B. (2010). Myśleć jak pedagog. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Tomczyk, Ł. (2015). Edukacja osób starszych. Seniorzy w przestrzeni nowych mediów, Warszawa: Wydawnictwo Diffin.
Żołędowska-Król, B. (2007). Nauczanie na odległość w szkolnictwie wyższym. Pobrane z:
http://dlibra.bs.katowice.pl/Content/7684/zoledowska.pdf (30.04.2023).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 29
Liczba cytowań: 0
