W kwestii nieśmiertelności duszy w „Etyce w porządku geometrycznym dowiedzionej” B. Spinozy
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2013.039Słowa kluczowe
Bóg, dusza/umysł, nieśmiertelność, SpinozaAbstrakt
B. Spinoza w Etyce w porządku geometrycznym dowiedzionej argumentuje za nieśmiertelnością ludzkiej duszy (względnie umysłu). Bliższa analiza pokazuje jednak, że owa „nieśmiertelność” niewiele ma wspólnego z tą, za którą opowiadała się tradycyjna metafizyka. W artykule badam argumentację Spinozy i wykazuję, że dowody tez, na które się powołuje, są problematyczne.Bibliografia
Kąkol T., Spinozjański argument za substancjalnym monizmem numerycznym, [w:] J. Żelazna (red.), Filozofia XVII wieku – twórcy, problemy, kontynuacje, Toruń 2011.
Kąkol T., W kwestii dowodów Spinozy na istnienie Boga i dowodu na jedyność Spinozjańskiej substancji, „Filo-Sofija” 2/17, 2012.
Leibniz G. W., Ad Ethicam B. d. S., [w:] Die philosophischen Schriften von Gottfried Wilhelm Leibniz, Hildesheim–New York 1978.
Leibniz G. W., Animadversiones ad Joh. Gerg. Wachteri librum de recondita Hebraeorum philosophia, [w:] A. Foucher de Careil, Réfutation inédite de Spinoza par Leibniz, Paris 1854.
Parfit D., Reasons and Persons, Oxford 1986.
Wolniewicz B., O „Traktacie”, [w:] L. Wittgenstein, Tractatus logico-philosophicus, przeł. B. Wolniewicz, Warszawa 1997.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 599
Liczba cytowań: 0
