Pełnomocnictwo związane ze stosunkiem rachunku bankowego w praktyce bankowej

Abstrakt

Artykuł ten zawiera pierwszą w Polsce, szeroką analizę tzw. pełnomocnictwa bankowego, którego udziela posiadacz rachunku bankowego innej osobie (a niekiedy także bankowi-kontrahentowi) do dysponowania środkami znajdującymi się na rachunku bankowym posiadacza (art. 725 k.c.). Jest to pełnomocnictwo udzielane bardzo często i rodzi szczególne problemy prawne. Ogólne zasady pełnomocnictwa zostały uregulowane w art. 95– –109 k.c., natomiast „pełnomocnictwo bankowe” poddane zostało dodatkowej regulacji w bankowych wzorach umownych (art. 384 k.c.). Wzorce te tworzą zatem uzupełniająco reżim tej instytucji prawnej. Autor analizuje samą prawną konstrukcję pełnomocnictwa bankowego, sposoby udzielania, umocowanie, wybór pełnomocnika, zakres pełnomocnictwa, w tym różne postacie pełnomocnictwa. Dużo miejsca poświęca też konstrukcji pełnomocnictwa udzielanego przez posiadacza w celu zabezpieczenia. Jest to pełnomocnictwo nieodwołalne, tworzy postać oryginalnego zabezpieczenia osobistego, może być udzielane wierzycielowi posiadacza rachunku (także innemu bankowi, np. kredytodawcy). Może pojawić się kwestia nadużycia takiego pełnomocnictwa przez pełnomocnika i skutków prawnych nadużycia. Świadczą o tym pierwsze wyroki sądowe w tej materii.