Bycie rodzicem jako uczące doświadczenie. Perspektywa andragogiczna

Abstrakt

Głównym założeniem przyjętym w niniejszym artykule jest to, że doświadczenie bycia rodzicem jest jednym z tych, które tworzy szansę dorosłym na uczenie się. W tym sensie autorka nawiązuje do kluczowego w andragogice zagadnienia dotyczącego mechanizmu kształtowania doświadczeń uczących (learning experience). Aby spróbować się z nim zmierzyć, przeprowadziła ona badanie fenomenograficzne dotyczące tego, czego dorośli doświadczają będąc rodzicami, a w konsekwencji czego się uczą będąc w tej sytuacji. Proste pytania typu: co to znaczy według ciebie być rodzicem, skąd wiesz jak wychowywać własne dziecko, czym jest dla ciebie sukces, a czym porażka w wychowaniu, stały się inspiracją dla rodzicielskich wypowiedzi. W rezultacie ich analizy wyłoniono kilka koncepcji wychowania, których wspólnym fundamentem – jak się okazuje – jest instrumentalizm w myśleniu o dzieciach i o świecie, w którym funkcjonują, ale także o sobie i własnym uczeniu się. Dlatego na koniec autorka pyta, czy nie jest tak, że ów instrumentalizm jest cechą naszej kultury i przekłada się na rozumienie tego, co jest uczące w naszym życiu, czyli – mówiąc językiem andragogów – na rozumienie uczącego potencjału naszych doświadczeń.