Granie w historię

Abstrakt

W artykule, zwracając uwagę na metaforyczne uwikłanie pewnych konstrukcji językowych związanych z pojęciem historii – takich jak obecne w tytule granie w historię – próbuję pokazać, że ukazując polityczne, ideologiczne czy kulturowe uwikłanie obrazów przeszłości, stają się one nie tylko odbiciem odmiennego od tradycyjnego wyobrażenia roli/statusu historii i historyka w społeczeństwie. Staram się pokazać, iż związane z tym zjawisko demokratyzacji historii skutkuje nie tyle tym, że dopuszczalne okazują się wszelkie możliwe narracje, których przedmiotem jest przeszłość, ale raczej tym, że wizje te we współczesnej kulturze okazują się być obok – lub nawet zamiast – historiografii akademickiej źródłem mocno zakorzenionych kulturowo obrazów przeszłości.