”Io sono la luce del mondo”. A proposito di un libro recente

Resumen

Świat odrzucający Boga jako jedyną wartość absolutną, umieszcza Go w sferze opcjonalnych i indywidualnych praktyk religijnych, które zostały tragicznie strącone w otchłań bezsensu. Światowe wartości, odarte z odniesienia do jedynej, absolutnej Wartości, tracą swoje autentyczne znaczenie i stają się niejako idolami, moralnymi pułapkami, które zabijają ludzką godność. Oto wielkie wyzwanie, które ogarnięta kryzysem współczesność narzuca wierzącemu. Wartości światowe (bo takie przecież istnieją) bezpodstawnie absolutyzowane pozostawiają nas bez zbawienia i bez nadziei. I tak w tragiczny sposób powtarzamy drogę przebytą przez zaniepokojonych uczniów z Emaus: Żywiliśmy nadzieję, żywiliśmy tak wielką nadzieję… a teraz? Ale możliwy jest też proces odwrotny: światowe wartości zdobywają coraz większe pole wzrostu i rozwoju w świecie zdolnym do uznania własnych ograniczeń w posłuszeństwie Bogu, które odkrywa przed człowiekiem prawdziwe oblicze świata i jego samego, i które wskazuje na absolutną prawdę o Nim samym i o człowieku. On to w miłości jest gotów dać życie za tego, którego miłuje. To właśnie obrazuje powrót uczniów do Jerozolimy po ich spotkaniu ze Zmartwychwstałym; powrót świadków do świętej Jerozolimy, czyli do Kościoła Bożego i miast tego świata; powrót wynikający z nakazu głoszenia i dawania świadectwa. W końcu przyszedł, abyśmy mogli poznać Prawdę i o Niej świadczyć, a także, słuchając jedni drugich, mogli dotknąć Boga, aby otwarły się przed nami drzwi i abyśmy odnaleźli prawdziwe życie, które nie będzie już więcej poddane śmierci3.