Editorial

Abstract

Ostatni numer kwartalnika „Teologia i Człowiek” w roku 2024 otwiera interdyscyplinarny artykuł ks. Tomasza Dutkiewicza i ks. Daniela Brzezińskiego. Stanowi on próbę odpowiedzi na pytanie, czy czasu liturgicznego, w którego teraźniejszości zawarte są przeszłość i przyszłość, nie można by porównać, stosując pewną analogię, do aevum wyrażającego wiekuiste, a zarazem odmienne od Bożego – bo podlegające właściwym naturze substancji odłączonych od materii zmianom – istnienie, o czym nauczał św. Tomasz z Akwinu. Autorzy proponują, aby owa koncepcja wypracowana na gruncie metafizyki stanowiła podstawę analogii pozwalającej przybliżyć ludzkiemu poznaniu sposób, w jaki w liturgii Kościoła wydarzenia zbawcze sprzed 2000 lat są wspominane, upamiętniane i eschatologicznie antycypowane.

          Wydarzenia zbawcze, w tym przede wszystkim tajemnica wcielenia Syna Bożego, stoją u podstaw teologicznego sensu Roku Jubileuszowego 2025, który niebawem się rozpocznie, a którego motto ogłoszone przez papieża Franciszka brzmi: „Pielgrzymi nadziei”. Inspiruje się nim ks. Stanisław Suwiński, który w tekście z teologii duchowości stawia wciąż aktualne pytanie o sens ludzkiego cierpienia, ukazując jego duchowy wymiar w perspektywie chrześcijańskiej nadziei. (Fragment ze wstępu)