Prawda jako determinanta aksjologiczna ustawodawstwa Jana Pawła II w zakresie ochrony małoletnich
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2022.010Słowa kluczowe
determinanta aksjologiczna , nadużycie , małotetni, reformy prawnokanoniczne, prawdaAbstrakt
Zapobieganie nadużyciom seksualnym wobec małoletnich w każdej społeczności związane jest z tworzeniem norm oraz stosowaniem obowiązujących przepisów. Ujawnienie nadużyć w Kościele przypadło na pontyfikat Jana Pawła II, który rozpoczął długi proces odnowy. Jego ważnym i koniecznym składnikiem stały się reformy prawnokanoniczne. Normę kanoniczną tworzy rozum ustawodawcy, oświecony wiarą i dążący do określonych wartości. Dodatkowo należy stwierdzić, że rozum ustawodawcy kościelnego nie może być obojętny na wartości wynikające z Ewangelii. Artykuł odpowiada na pytanie, jaka determinanta aksjologiczna ukształtowała Jana Pawła II jako najwyższego ustawodawcę? W jaki sposób wpłynęła ona na reformy w zakresie ochrony małoletnich?
Bibliografia
Barth, Grzegorz. „Zbawienie – uwolnienie – uzdrowienie.” Studia Teologii Dogmatycznej, nr 3 (2017): 9–31. http://dx.doi.org/10.15290/std.2017.03.02.
Benedykt XVI. Światłość świata. Papież, Kościół i znaki czasu. W rozmowie z Peterem Seewaldem. Kraków: Znak, 2011.
Cabreros de Anta, Marcelino. „Las relaciones de los legados pontificios con los obispos.” Salmanticensis 17, nr 2 (1970): 417–423.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus (25.01.1983), Acta Apostolicae Sedis 75 (1983), pars II, s. 1–317.
Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus. Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1918.
Czapnik, Sławomir. „Piekło to inni. Kościół rzymskokatolicki w Polsce wobec duchownych molestujących seksualnie dzieci.” W Religie i Kościoły w polskiej przestrzeni publicznej, red. Aleksandra Kusztal, Sławomir Czapnik, 167–198. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2015.
Dochnalik, Jan. „Prawo kanoniczne wobec nadużyć seksualnych duchownych względem dzieci i młodzieży.” Dziecko Krzywdzone. Teoria, Badania, Praktyka 14, nr 1 (2015): 50–66.
Franciszek, Lettera ai Vescovi statunitensi che partecipano agli esercizi spirituali presso il seminario di Mundelein a Chicago (1.01.2019), L’Osservatore Romano (4.01.2019): 4.
Frossard, Andre. Nie lękajcie się! Rozmowy z Janem Pawiem II. Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1982.
Jan Paweł II, Encyklika «Veritatis splendor». Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1993.
Jan Paweł II, Litterae Apostolicae motu proprio datae quibus Normae de gravioribus delictis Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis promulgantur, Sacramentorum sanctitatis tutela (30.04.2001), Acta Apostolicae Sedis 93 (2001), 737–739.
Jan Paweł II. „Logika konsekracji w celibacie kapłańskim (Katecheza z 17.07.1993).” L’Osservatore Romano wyd. pol. 14, nr 11 (1993): 39–40.
Jan Paweł II. Adhortacja apostolska «Pastores dabo vobis» (25.03.1992). Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana,1992.
Jan Paweł II. Constitutio apostolica «Pastor bonus» de Romana Curia (28.06.1988). Acta Apostolicae Sedis 80 (1988): 841–912.
Jan Paweł II. Encyklika «Redemptor hominis». Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1979.
John Jay College of Criminal Justice. The nature and scope of sexual abuse of minors by Catholic priests and deacons in the United States, 1950–2002: a research study conducted by the John Jay College of Criminal Justice, the City University of New York: for the United States Conference of Catholic Bishops. Washington, D.C.: United States Conference of Catholic Bishops, 2004.
Katechizm Kościoła Katolickiego (Poznań: Pallottinum, 2002), nr 2395.
Kongregacja Nauki Wiary. De delictis gravioribus eidem Congregationi pro Doctrina Fidei seservatis (5.11.2001). Acta Apostolicae Sedis 93 (2001): 785–788.
Kroczek, Piotr. „Ius sequitur vitam, czyli o niektórych czynnikach zmian w prawie.” Studia Socialia Cracoviensia 6, nr 2 (2014): 163–176. http://dx.doi.org/10.15633/ssc.782.
Lavelle, Louis. Traité des valeurs. vol. I: Théorie générale de la valeur. Paris: Les Presses universitaires de France, 1991.
Majer, Piotr. „Odpowiedzialność kanonicznoprawna biskupa w przypadku przestępstw seksualnych duchownych wobec małoletnich.” W Odpowiedź Kościoła na dramat wykorzystania seksualnego małoletnich. Aspekt prawny, red. Piotr Studnicki, Marta Dalgiewicz, 140–148. Ząbki: Apostolicum, 2020.
Michiels, Gommarus. Normae generales iuris canonici. t. I. Parisiis–Tornaci–Romae, 1949.
Papieska Komisja Biblijna, Ispirazione e verita della Sacra Scrittura. La parola che viene da Dio e parla di Dio per salvare il mondo (22.02.2014). Citta del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014.
Robleda, Olis. „Fin del derecho de la Iglesia.” Revista Espanola de Derecho Canónico 2, nr 6 (1947): 283–293.
Sobański, Remigiusz. „Eklezjologia nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego.” Prawo Kanoniczne: Kwartalnik Prawno-Historyczny 28, nr 1–2 (1985): 3–30.
Suchocka, Hanna. „Działania papieży oraz Stolicy Apostolskiej na rzecz ochrony osób małoletnich.” W Prawa dziecka: perspektywa Kościoła, red. Piotr Kroczek, 175–197. Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II. Wydawnictwo Naukowe, 2015.
Terry, Karen. „Child sexual abuse within the Catholic Church: a review of global perspectives.” International Journal of Comparative and Applied Criminal Justice 39, nr 2 (2015): 139–154. https://doi.org/10.1080/01924036.2015.1012703.
Thomae Aquinatis. Opera omnia iussu impensaque Leonis XIII P. M. edita, t. 6–7: Prima secundae Summae theologiae. Ex Typographia Polyglotta S. C. de Propaganda Fide. Romae, 1891–1892.
Wojtyła, Karol. Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2019.
Wybraniec-Skardowska, Urszula. „O prawdzie, edukacji i kulturze logicznej.” Kultura i Edukacja 67, nr 3 (2008): 7–24.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Adam Jaszcz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 519
Liczba cytowań: 0
