EDUARDO DE FILIPPO SZTUKA KOMEDII: KWESTIA TYTUŁU W POLSKIM PRZEKŁADZIE
Słowa kluczowe
tytuł, tłumaczenie, system teatralny, Eduardo De FilippoAbstrakt
Według Gérarda Genette'a tytuł definiuje dzieło, informuje o treści i przyciąga uwagę odbiorców. Tłumaczenie tytułu często stwarza wiele problemów, dlatego tłumacze stosują różne strategie przekładu w poszukiwaniu ekwiwalencji semantycznej i kulturowej. Niniejszy artykuł analizuje tłumaczenie tytułu sztuki Eduardo De Filippo L'arte della commedia, wydanej w języku polskim jako Sztuka gry aktorskiej. System teatralny we Włoszech i w Polsce różni się, a polski tłumacz nie wziął pod uwagę historycznych i kulturowych uwarunkowań stojących za tytułem oryginału.
Bibliografia
ANGELINI F. (2004), Teatro e spettacolo nel primo Novecento, Laterza, Roma.
BARBIERI N. (1971), La supplica. Discorso famigliare a quelli che trattano de’ comici (ed. F. Taviani), Il Polifilo, Milano.
BRUNETTI S. (2004), L’anomalia italiana, in Il teatro di regia. Genesi ed evoluzione (1870-1950) (ed. U. Artioli), Carocci, Roma.
D’AMICO A., TINTERRI A. (1987), Pirandello capocomico, Sellerio editore, Palermo.
DE FILIPPO E. (1991), Trzy komedie, trad. A. Zieliński, PIW, Warszawa.
DE FILIPPO E. (2018), Cantata dei giorni dispari, a cura A. Barsotti, vol. III, Einaudi, Torino.
FERRONE S. (2014), La Commedia dell’Arte. Attrici e attori italiani in Europa (XVI-XVIII secolo), Einaudi, Torino.
GENETTE G. (1997), Paratexts: Thresholds of Interpretation, Cambridge University Press, Cambridge.
GOLDONI C. (1920), Oberżystka, trad. E. Baliński, Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, Warszawa.
GOLDONI C. (1957), Komedie, PIW, Warszawa.
GOLDONI C. (2011), Teatr komediowy, trad. J. Dygul, słowo/obraz terytoria, Gdańsk.
KUBIŃSKI W., KUBIŃSKA O., WOLAŃSKI T.Z. (eds.) (2000), Przekładając nieprzekładalne, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
MAROTTI F., ROMEI G. (1994), La Commedia dell’Arte e la società barocca. La professione del teatro, Bulzoni, Roma.
PERUCCI A. (1699), Dell’arte rappresentativa premeditata ed all’improviso, Luigi Mutio, Napoli.
PIRANDELLO L. (1960), Dramaty, PIW, Warszawa.
PROCINO SANTARELLI M. (2003), Eduardo dietro le quinte. Un capocomico-impresario attraverso cinqunt’anni di storia, censura e sovvenzioni (1920-1970), Bulzoni, Roma.
REGA L. (2001), La traduzione letteraria. Aspetti e problemi, UTET, Torino.
TAMBURINI E. (2010), „Commedia dell’arte”: indagini e percorsi intorno a un’ipotesi, drammaturgia.it.
VIEZZI M. (2004), Denominazioni proprie e traduzione, LED, Milano.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 233
Liczba cytowań: 0
